تولد بی تو

تقویم رو میزی برگای پاییزی

روز تولد درد اشکی که میریزی

شمعی که روشن نیست اونی که با من نیست

کلی سکوت و مکث ، نه نه جای گفتن نیست

بی کیک بی هدیه بارون فقط گریه

وقتی به تنهاییت محکم زدی تکیه

بی عشق بی بوسه قلبی که مأیوسه

ماهی که کامل نیست خوابی که کابوسه

ساعت به روی شیش غم دلهره تشویش

تقدیر تنهایی ، دنیای بَد بازیش

از زندگی یک نام فرق منو فردام

تو یاد من دادی اینجا چقد تنهام

لبخند اجباری ، حرفای تکراری

روزایی که رفتن سالایی که داری

عکسا توی آلبوم یه سرنوشت گم

من با سوالای پی در پی مَردُم

گردش زمین تقدیر ، تو توی این تصویر

من این همه کابوس خوابای بی تعبیر

بَد خوب پرونده ، خوشحال شرمنده

کلی سوال سخت از حال و آینده

بودن زمان انکار ، رفتن خطر اخطار

و من هنوز اینجا ، مات توام انگار

ونگوگ ، هوگو ، حافظ ، کلی رُز قرمز

تنهایی و دردش صد سال با مارکز

بی حوصله دلتنگ ، اطراف کلی سنگ

دنیای من درگیر ، دنیای بیرون تنگ

یک آدم بدبین شاید اگر تلقین

چه سخته دور از تو ، تمرین و هی تمرین

یک فیلم اما تلخ ، امروز و فردا تلخ

بیزارم از قانون ، قانون دنیا تلخ

شعرای بی پوشه ، تنهایی این گوشه

قلبی که با هیچکس ، جز تو نمیجوشه

خطی که بی زنگه ، آهی که پُر رنگه

از تو نشونی نیست من که دلم تنگه

یک شب که بی ماهه ، مرگی که توو راهه

من ، من فکر میکردم این عصر کوتاهه

باران که دیگر نیست ، حالی که بهتر نیست

با اشکم اقیانوس حتی برابر نیست

اما هنوز هستم ، هستم ولی خسته م

کی گفته بی غصه م ، کی گفته نشکستم

کلی زمین خوردم ، به روم نیاوردم

من از همون شب که تنها شدم مُردم

من از همون شب که تنها شدم مُردم