کارهای نو و شاعران نو حمایت نمی شوند

لطفا مختصری از خودتان توضیح دهید؟

در یازده مرداد 1343 در خانواده ای کارگری و متوسط به دنیا آمدم. با تمام شیطنت هایم درونگرا بودم تا سن یازده سالگی همه چیز عادی بود.. در این زمان فوت پدر و خواهر کوچکترم سبب شد تا بیشتر در خود فرو روم و برای پر کردن تنهایی ناخودآگاه به مطالعه و نوشتن سوق پیداکردم...

-از چه زمانی دست به قلم شده و شعر می سرایید؟

* خوشبختانه دو معلم بزرگوار و یکی از اقوام کتاب های خوبی به دستم رساندند و با اینکار سبب شدند تا نوشتن را ادامه بدهم... صمد بهرنگی.. علی دشتی.. صادق هدایت..
هادی خرسندی... و مرا احاطه کردند اولین کتابی که از دستمزد و کار خود خریدم مجموعه اشعار فروغ فرخزاد بود که مرا بیشتر به سمت و سوی شعر سوق داد....
مداوم مینوشتم... بعد از خدمت سربازی و اتفاقات جنگ به سمت مطالعه فلسفه و ادیان و مکاتب میل پیدا کردم و همینطور سناریو.نمایشنامه و کارهایی تحقیقاتی هم در مورد اساطیر انجام دادم. متاسفانه به دلیل عدم مجوز نشر در ان زمان کم کم نوشتن را رها کردم تا حدود 7 سال پیش که دوباره شروع به نوشتن کردم.
ابتدا در وبلگ و سایت های ادبی و در نهایت فضای مجازی

-گرایش شما به کدام سبک وسیاق شعر است؟

*در مورد سبک شاید سپید را دنبال می کنم. حقیقت شاملو توتم و تابوی من است اما اینکه توانسته ام به او نزدیک شوم یا نه را نمی دانم فقط می نویسم به سبک گفتار و ادبیات خودم.
یکی از مشکلات جامعه ما باندبازی و تریبون های خاص است.

-شنیده ها حاکی بران است که شما باعشق وعلاقه خاصی به چاپ کتاب مشترک شاعران معاصر پرداخته اید.
سوال این است که با چه ایده و نگرشی اقدام به انجام این کارسخت و البته دوست داشتنی کرده اید وخود شما نیزاثر مکتوب شده ای دارید؟

* کسانی را می شناسم که آثارشان حتی به اندازه انشای یک دانش آموز دبیرستانی ارزش ندارد.اما بیهوده نام آور شده اند.هر چند که می دانم در تاریخ ادبیات ما ماندگار نخواهند بود.... به همین دلیل شروع به تولید نرم افزارهای آندرویدی کردم که آثار شاعران حاضر در مجازی را در آن نرم افزارها ثبت و رایگان منتشر می کردم تا شناخته و خوانده شوند.
مشکل عدم ثبت نرم افزارها و آثار دوستان بود که اقدام به نشر کتب خوابگردها نمودم که تا حال دو جلد از آن منتشر شده است.بله اثر مکتوب دارم.
کتب :
تیغ و حنجره، برگزیده اشعار
مشت بر سندان
واژگان سترون
خوابگردها

-درخصوص دکلمه و خوانش شعرهای خود ودوستان شاعر هم توضیحاتی بفرمایید؟آیا به طور حرفه ای و مستقل کار دکلمه وخوانش را انجام می دهید؟

*دکلمه را دوست دارم معتقدم شعر تا با صدای بلند خوانده نشود زیبایی یا گره های آن مشخص نمی شود.

در هنگام ویرایش کارهایم حتما آن ها را دکلمه می کنم.تجربه هایی که یافتم همه تجربی است و گه گاه در گروه ها یا علاقمندان به صورت انفرادی و البته بدون هزینه به اشتراک میگذارم.

اما تا شعری با من ارتباط برقرار نکند هرگز ضبط نمی کنم.
در مورد وضعیت شعر باید بگویم توسط سه گروه شعر روبه نابودی است. اول دوستانی که در مجازی بدون مطالعه و شناخت آثاری می نویسند و دست به دست می گردد,

دوم گروهی است که سعی کرده اند سبک های جدیدی ارائه دهند، که اصلا پایه و اساس ادبیاتی ندارند و هنگامی که به قوانین یا مانیفیست آنها رجوع کنید حرف تازه ای نیست غیر از کوتاه کردن سر و دم شعر.... گروه سوم باندهای ادبیاتی هست یک نوع ارتباط برای ماندگاری افراد نه ماندگاری آثار این گروه ها خودآگاه یا ناخودآگاه فقط دنبال حیات هستند یک فراماسونری در ادبیات.

-وضعیت شعر وادبیات کشور را در چه سطحی می بینید؟وحرف پایانی شما دراین گفتگوچیست؟

*وضعیت ادبیات شعری بسیار اسفناک است. اکثر ناشران فقط در ازای وجه شعر منتشر می کنند هر کس پول دارد، کتاب دارد. ناشران بزرگ فقط دنبال انتشار آثار درگذشتگان هستند.

کارهای نو و شاعران نو حمایت نمی شوند. مواردی مشاهده کرده ام که اگر بگویم باور نخواهید کرد. در کل به عقیده من شعر در حال ویرانی است... تعداد کمی شاعر با آثاری مستحکم  وجود دارند که توسط باندهای انتشاراتی یا عدم سرمایه در حال نابودی هستند.
انتظار می رود،کمی بیشتر به ادبیات کشورمان بها بدهیم.