طهرون

خبرگزاری شعر -تارنا: دانلود دکلمه «طهرون» به قلم و صدای احسان افشاری 

طهرون قدیما این همه ناخوش نبودی

بدمست بودی اما لوطی کش نبودی

چند تا قناری کوچه هاتو بو کشیده

چن تا عرق خور تو شبت چاقو کشیده؟

چن تا نفس کش قصه هاتو گوش کرده

رو پوستت سیگارشو خاموش کرده؟

بشمار چند تا بید مجنونت رو کشتن

چن تا غزل چن تا غزلخونت رو کشتن؟

کی نوچه هاشو واسه مرگت تیغ کرده

کی این هوا رو تو رگت تزریق کرده؟

بو می کشم تنهایی پس کوچه هاتو

بوی ذغال سنگ ماشین دودیاتو

گوش خیابوناتو وراجی گرفته

  دور و برت رو خاله خان باجی گرفته

از سنگلج تا حوض باغ شاه زخمی

از شهر نو تا کوی دانشگاه زخمی

تا بوده با قداره بوده حشر و نشرت

سر خورده خون نازلی رو سنگ فرشت

تا بوده نفرین ندامتگاه بودی

هر کی به هر کی های شیخ و شاه بودی

*****************************

دانلود دکلمه 

*****************************

دق مرگم از دق مرگ چشمای کبودت

دق مرگم از گنجشکهای صبح زودت

دق مرگم از دق مرگ دخترهای چل گیس

دق مرگ خدمتکارهای دشنه در دیس

سوزن به سوزن صفحه هاتو خش گرفته

جای قمر خانومتو مهوش گرفته

این روی صفحه ت ناله ی ساز بهاری

اون روی صفحه ت صبر ایوب یساری

خونمرده ی از هر طرف بن بست، طهرون

شب دخمه ی شاعرکش سگ مست طهرون

روح تو روح کولیای دورگرده

دالون جن گیرای سردابای سرده

یک قرنه بلکم بیشتر بی در کجایی

کشتارگاه صوراسرافیل هایی

هی شازده پشت شازده خاتون پشت خاتون

از دوش اون رو دوش این افتاد پالون

با دشنه چسبیدن به دیوار سفارت

فالوده خورهای شب شمس العمارت

باج و خراج کافه های لاله زارت

شد مفت چنگ هیپیای توبه کارت

برعکس خنزر پنزری های چرندت

کوتاه بود عمر پری های بلندت

تو شرق و غربت راهبندون بی شماره

مهمونی تابوت های چرخ داره

تو گوش کفترهات سوت پاسپونه

ساقی عوض کردی ولی جنست همونه

از بس که لات مفت بر تو دست و پاته

تیکه بزرگم گوشه ی میخونه هاته

لولی ملولی پیچ و واپیچات تنگه

از شوش تا تجریش هر گوشه ت سرنگه

از شوش تا تجریش آواری جنونی

تالار نه تالاب نه توی خزونی

  دیوان سرای رفته تا سرداب دالون

قصر ابواسحاقی یا زندون هارون

از مارکسیستای هنرپیشه ت شکارم

از توده ای های دو آتیشه ت شکارم

  دلخونم از نامردی دور و بری هات

از پاچه ورکش های شعبون جعفری هات

صبح خروسخون گورخواب ضایعاتی

تا بوق سگ بازار داغ شایعاتی

بچه یتیم و مرد سیلی خورده طهرون

کندوی قیصرهای خواهرمرده طهرون

ساقیت با خوناب و الکل کارُ بسش

گفت: عشقه گفتی: عشقه رقصیدی به رقصش

طهرون شب آویزت شب آوازت رو ایول

کفترپرونای دغل بازت رو ایول

سوته دلای کوچه ی فاطیتو عشقه

زندونیای بی ملاقاتیتو عشقه

گل پونه نعنا پونه آی طهرون خسته

چهرازی جمشیدهای دل شکسته

هر قدر سر داری همون قد دار داری

دلبر که جان فرسود از او بسیار داری

گفتم یه عیشی عشرتی؟ گفتی به وختش

بدبخت شاهی که تو باشی پایتختش

من نارفیقم، جون اونا که رفیقن

حلوای چن تا مرده خور بودی دقیقن؟

طهرون اون از قاجارت اینم روزگارت

اسمت رو کردن رو خودت سنگ مزارت

دیروزت اون حالاتم این بس نیست یعنی؟

گفتی مشخص کن مشخص نیست یعنی؟

طهرون می ترسم مثنویم از کوره در ره

اینا که گفتم شعره الباقیش شره !

زندون ذهن سرکشم بی خط و ربطه

این شعر اسمش شعره روحش چوب خطه

یک قرنه رنگ آسمونت گرگ و میشه

کی دیگه کی حال تو با ما خوب میشه

از هم به هم محکوم تبعیدیم طهرون

دیدیم هر چی باس می دیدیم طهرون