قرنطینه

دانلود دکلمه قرنطینه با صدا و قلم مهدی موسوی

دخترم، سال‌های بعد از این

همه رنج و غم و گرفتاری

عکس‌ها را که دیده می‌پرسد

چیست این که به صورتت داری

چه بگویم به او که یادش نیست

حال و روز و زمانه‌ی ما را

ارتباط چگونه مردن با

ضربدرهای صندلی‌ها را

خاطره‌ها مریض‌تر بودند

هی مریض و مریض‌تر بودند

عده‌ای که مریض‌تر بودند

بعد رفتن عزیزتر بودند

دخترم توی عکس می‌بیند

چند شاعر به شانه پر دارند

با کدامین زبان بفهمانم

که فقط چند تن پرستارند

ما تماشاگران غم بودیم

در مصافی که بوی شب می‌داد

نورها رفت و ما نمی‌دیدیم

چه کسی توی خاک می‌افتاد

ماهی توی تنگ می‌داند

در قرنطینه‌ها چه می‌کردیم

دور بودیم و با همین دوری

بر سر عشق‌ها چه آوردیم

مادرت نیست و نمی‌دانی

روزگارت چقدر نامرد است

پشت گوشی ببینی‌اش، بغض است

نتوانی ببوسی‌اش درد است

کاش فردا بداند این‌ها را

گریه کردیم پای هم بسیار

ما زمانی کنار هم بودیم

در عدد‌های گفته در اخبار

بعد این سال‌ها‌ی تو در تو

قرن تازه به بار آمده است

دخترم آمده سراغم تا

که بگوید بهار آمده است