نخستین خبرگزاری شعر و تـرانه ایـران
در تداوم سلسله برنامه‌های «آینه‌دار دوران: نکوداشت استاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی» از پوستر «تا صد سالگی باستانی پاریزی» رونمایی شد.
به گزارش خبرگزاری شعر ایران - تارنا، «آینه‌دار دوران» در سال‌های گذشته دو دوره برگزار شد و امسال همزمان با زادروز استاد محمدابراهیم باستانی پاریزی فقط به رونمایی از پوستر برنامه‌های «تا صد سالگی باستانی پاریزی» و اعلام برنامه‌های خود تا یکصد سالگی این استاد شناخته شده زبان و ادبیات فارسی پرداخت.
«از پاریز تا پاریس» و «از باستانی پاریزی تا خواجوی کرمانی» عنوان برنامه‌های آینه‌دار دوران ( نکوداشت استاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی) در سال‌های گذشته بود.
در این جلسه حمید باستانی پاریزی، فرزند استاد باستانی پاریزی بر توجه به جایگاه و شخصیت دانشگاهی استاد باستانی پاریزی در کنار شخصیت فرهنگی او در برنامه‌های ویژه نکوداشت او و ویژه برنامه یکصد سالگی استاد تاکید کرد.
همچنین با همراهی باغ موزه نگارستان دانشگاه تهران نمایشگاهی دائم از آثار اهدایی آینه‌دار دوران با موضوع استاد باستانی پاریزی در محل باغ نگارستان راه‌اندازی شود.
همچنین در این جلسه نماهنگ «بی انتهاتر از عشق» به یاد استاد باستانی پاریزی با ترانه‌سرایی مرحوم افشین یداللهی و خوانندگی شهرام ناظری به خانواده باستانی پاریزی اهداء شد.
محمدابراهیم باستانی پاریزی دانش‌آموخته تاریخ بود و به تاریخ، بویژه تاریخ زادگاهش علاقه‌مند بود. معتقد بود تاریخ ریشه آدمیزاد را در خاک محکم می‌کند. او را بیشتر به کتاب «از پاریز تا پاریس»ش می‌شناسند؛
او در سوم دی‌ماه ۱۳۰۴ در روستای پاریز، جایی بین سیرجان و رفسنجان، که به گفته خودش، به معدن مس سرچشمه نزدیک است، متولد می‌شود. پدرش چهار سال بعد از تولد می‌تواند برایش شناسنامه بگیرد.
البته از او که درباره سن و سالش می‌پرسیدندف می‌گفت: همسنِ ایرج افشارم. درباره همین سن‌وسال داستانی تعریف می‌کند. «سادات ناصری» استاد و محققِ پژوهشگر ادبیات فارسی برای شرکت در سمیناری به افغانستان می‌رود. در آنجا متأسفانه در سر میز شام سکته می‌کند و از دنیا می‌رود. پیکر او را به تهران می‌آورند. در این گیرودار شخصی از باستانی می‌پرسد: «سادات ناصری» چند سال داشت؟ می‌گوید: او هم‌سن‌وسال ایرج افشار بود! آن شخص می‌گوید: من می‌خواستم بدانم «سادات ناصری» متولد چه سالی بود. با این جواب شما، مشکل دو تا شد. حالا ایرج افشار متولد چه سالی است؟ پاریزی در جواب با طنزی شیرین می‌گوید: حقیقت این است که دو چیز را به دو نفر نباید داد: یکی انسان شماره‌ٔ تلفنش را نباید به خبرنگار روزنامه‌ها بدهد. دیگر اینکه تاریخ تولدش را نباید به عزرائیل خبر بدهد. آدم عاقل این دو کار را نمی‌کند. بعد می‌گوید: شما حالا چه کار داری که «سادات ناصری» متولد ۱۳۰۴ بوده است و همسن منِ باستانی پاریزی و ایرج افشار؟ عزرائیل فعلاً مشغول آدم‌های قبل از ۱۲۹۹ باشد تا ببینیم چه می‌شود.»
در سال ۱۳۲۱ وقتی ۱۷ساله است، ششم ابتدایی قدیم را به پایان می‌رساند و یک سالی ناچار به ترک تحصیل می‌شود. اولین مقاله‌اش را همان سال می‌نویسد با نام «تقصیر با مردان است، نه زن‌ها» و آن را در روزنامه‌ی «بیداری» کرمان چاپ می‌کند. خودش می‌گوید: «آن سال شخصی به نام اسماعیل مرتضوی برازجانی، از معلمان کرمان، مقاله‌ای نوشت درباره‌ی زن‌ها مبنی بر اینکه زنان مسلمان نمی‌توانند وارد عرصه‌های فرهنگی، علمی و اجتماعی شوند و من این را در پاسخ به آن مطلب نوشتم و آوردم که حضرت فاطمه زهرا (س) در کنار حضرت علی (ع) به امور بیرون از خانه هم می‌پرداخته‌اند.»
بیشتر کتاب‌ها و مقاله‌ها را از پدرش ملاعلی‌اکبر باستانی پاریزی معروف به حاج آخوند که آن‌ها را می‌خوانده، می‌گرفته و مطالعه می‌کرده است. اولین کتابش - «نامه‌های پیغمبر دزدان» - را وقتی پدرش برخی از آن‌ها را از حفظ می‌خوانده، رونوشت برمی‌داشته و بعداً همه را گردآوری می‌کند. از این کتاب این‌گونه یاد می‌کند: «یک مقدار نامه که سبک ادبی جالب و طنزآمیز دارند، از زبان یک روحانی عالی‌قدر به اسم زیدآبادی خطاب به دوستانش؛ کتابی که در سال ۱۳۲۴ در کرمان چاپ می‌شود و می‌گوید، بدون تبلیغ ۱۸بار چاپ شده است.»
باستانی پاریزی پس از دانشسرای مقدماتی کرمان، از سال ۱۳۲۵ به دانشگاه وارد می‌شود. در سال ۱۳۳۰ در رشته‌تاریخ و جغرافیا دانش‌آموخته می‌شود. بعد برای معلمی تاریخ در دبیرستان بهمنیار به کرمان می‌رود، تا سال ۱۳۳۷ که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته و به تهران منتقل می‌شود. به کتاب‌هایش علاقه دارد؛ اما به «حماسه‌ی کویر» بیشتر، و می‌گوید: در فضیلت دهات و روستاییان این مردمان شریف ایرانی تألیف شده است.
باستانی پاریزی خود شعر می‌گفت و مجموعه‌ای هم با نام «یاد و یادبود» داشت اما به گفته خودش درباره شعر امروز قضاوتی ندارشت و می‌گفت:«هرجا شعر خوب ببینم، می‌خوانم؛ فریدون مشیری، نادر نادرپور و سایه را مگر می‌شود نخواند؟! تا جایی که بفهمم، شعرها را می‌خوانم.»
باستانی پاریزی البته در جایی به طنز می‌نویسد: «هر نوع شعری که می‌خواهید بگویید اما هیچ وقت به رباعی روی نیاورید، زیرا اگر بد باشد می‌رود به آن جایی که عرب نی انداخت و اگر خوب بود یک‌راست می‌رود توی مجموعه رباعیات خیام.»
اتمام خبر /
برچسب ها: خبرگزاری شعر تارنا تا صد سالگی باستانی پاریزی آینه‌دار دوران از پاریز تا پاریس محمد ابراهیم باستانی پاریزی