ده فرمان حضرت حافظ

به گزارش خبرگزاری شعر ایران تارنا: هر زمان در دیوان حضرت حافظ تامل می‌کنیم چشمه‌های روشنی در می‌یابیم که همه و همه از علم بسیار او سرچشمه می‌گیرد علوم رایج روزگار حافظ یعنی درسهایی که خوانده است عبارت بودند از علوم دینی و قرآنی، ادبیات فارسی و عربی، فلسفه و البته به گفته‌ی گُلندام:

او(حافظ) به علوم قرانی و مطالعه کشاف و مفتاح و مطالع و مصباح و تحصیل قوانین ادب و تجسس دواوین عرب مشغول بود.

محمد گلندام بسیار درباره جمع آوری اشعار حافظ زحمت کشیده است؛ از آنجا که حضرت حافظ مشغول این علم‌هایی که یاد کردیم بوده است از جمع آوری آثارش سرباز می‌زد و هر وقت به او می‌گفتند خواجه شعرهای قشنگت را جمع آوری کن بهانه می‌آورد و امتناع میکرد

با تایید بعضی گزارش‌ها محمد گلندام همدرس حافظ بعد از وفات خواجه‌ حافظ اشعارش را جمع آوری می‌کند.

ده فرمان حضرت حافظ:

۱:زلف بر باد مده  

۲:ناز بنیاد مکن 

۳: می مخور با همه کس

۴:زلف را حلقه مکن

۵:طرّه را تاب نده

۶: یار بیگانه مشو

۷: غم اغیار مخور

۸: شمع هر جمع مشو

۹: یاد هر قوم مکن 

۱۰: شهره شهر مشو

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

ناز بنیاد مکن تا نکَنی بنیادم

مِی مخور با همه کس تا نخورم خون جگر

سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم

زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم

طُرّه را تاب مده تا ندهی بر بادم

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم

قد برافراز که از سرو کنی آزادم

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را

یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

شهرهٔ شهر مشو تا نَنَهم سر در کوه

شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

رحم کن بر من مسکین و به فریادم رَس

تا به خاک در آصف نرسد فریادم

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی

من از آن روز که در بند توام آزادم

آهنگ 15هجایی «تتتن‌تن‌»

در وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

با نام بحر: «رمل مثمن مخبون محذوف»

(دیوان/ ۳۱۶)

گفتنی است دوران تحصیل و تعلیم حافظ چهل سال ذکر شده است.

چل سال رنج وغصه کشیدم و عاقبت

تدبیر ما به دست شراب دوساله شد

(دیوان / ۴۳۴)

اتمام خبر/