در پاسداشت شاعر مطرح شد؛-شکارسری، شاعر، منتقد و معلم است  -اختصاصی تارنا

  سی و دومین مراسم شب شاعر ویژه پاسداشت حمیدرضا شکارسری در سازمان هنری رسانه‌ای اوج برگزار شد.   شاعران حاضر در مراسم تجلیل از حمیدرضا شکارسری از او به‌عنوان فردی که خود را وقف شعر کرده و به نوعی شهید راه شعر به شمار می‌رود، تجلیل کردند. این مراسم با حضور حمیدرضا شکارسری، سعید بیابانکی، علیرضا قزوه، مرتضی امیری اسفندقه، محمود اکرامی فر، سید اکبر میرجعفری، علی محمد مودب، پرویز بیگی حبیب آبادی، محمدرضا سلگی، تعدادی از اعضای کانون های ادبی بهمن، خاوران و هنگام، جمعی از شاعران، علاقمندان به ادبیات و خبرنگاران برگزار شد.   در این مراسم محمود اکرامی‌فر شاعر و منتقد با اشاره به سابقه آشنایی ۲۰ ساله خود با حمیدرضا شکارسری گفت: در تمام طول این ۲۰ سال او را با همین لبخند شیرین، شفاف، دل مهربان و لهجه تهرانی‌اش می‌شناسم، آدمی که از همان ابتدا در نوک حمله بوده است نه در پست دفاعی و یا هافبک. نه تند و تیز بوده و نه خاموش و نه آنقدر کند که از قافله عقب باشد و نه آنقدر تند که نشود دیدش. او همیشه میداندار ادبیات انقلاب بوده است و در این میدان پاس‌های گل خوبی هم داه است.   اکرامی‌فر افزود: شکارسری شاعری دوزیست است. هم شاعری را خوب می‌داند هم نقادی را. به منظور منش او منش اقتصاد ادبیات است یعنی اینکه می‌داند کلمه‌ها را چگونه و کجا به کار ببرد تا بیشترین معنا را داشته باشد.   وی ادامه داد: او شاعری است که سرمایه‌اش را هدر نمی‌دهد و به همین خاطر هیچگاه از بازار ادبیات عقب نیست. در عین حال همیشه برای مخاطبش حرمت قائل است، بدون اطلاعات پشت تریبون نمی‌رود و مقدمه موخره صحبت‌هایش را می‌داند در عین حال باید او را شاعری اهل مدارا و تدبیر و احترام دانست.     در ادامه مراسم سید اکبر میرجعفری از دیگر شاعران حاضر در مراسم نیز به قرائت یادداشتی درباره این شاعر پرداخت.   وی در بخشی از این یادداشت بااشاره به آشنایی‌اش با شکارسری در پاتوق حوزه شعر هنری گفت: من در آنجا توسط شکارسری با شاعران جوانی آشنا شدم که بسیاری از آنها هنوز از من شاعرند.   میرجعفری ادامه داد: شکارسری این روزها به غزل ارادتی ندارد؛ چون بسیار جوان شده است اما از کجا معلوم وقتی دلش می‌گیرد و آسمان نمی‌بارد که جالب دل او را بگیرد زمزمه نکند که: باز جمعه‌ای گذشت!   دیگر سخنران این مراسم علی محمد مودب شاعر و مدیر موسسه فرهنگی شهرستان ادب بود.   وی با اشاره به اینکه آموخته‌های بسیارش از شکارسری در این جلسه قصد دارد به ادای دین به او بپردازد، گفت: بسیاری از شاعران امروز برای شروع یا ادامه مسیر کاری‌شان مدیون او هستند و انجمن‌های ادبی پررونقی که اداره کرده است. با این همه من معتقدم شاعر هر چه بگوید برای خودش و دلش است. او همیشه می‌خواهند شنیده شود اما درک او نیاز به یک مخاطب آرمانی دارد.   مودب در بخش دیگری از سخنانش گفت: اگر امروز صدای نوگرایانه در شعر فارسی بلند می‌شود به خاطر مجاهدت‌های امثال شکارسری است. شهید شعر است. یادمان باشد با ظهور انقلاب اسلامی قالب‌های سنتی بار دیگر برجسته شدند و طیف وسیعی از مخاطبان را به خود جلب کردند. با این حال برخی از شاعران سرودن در قالب‌های نو را رها نکرده‌اند و شکارسری در این میان در زمره شاعرانی است که مجاهدت در این حوزه را رها نکرد و خودش را وقف شاعری کرد.   پرویز بیگی حبیب‌آباد از دیگر شاعران حاضر در این مراسم بود که در سخنان خود به ویژگی مطالعه و دانش عمیق شکارسری اشاره کرد و گفت: حضور مستمر او در جلسات نقد باعث شده جریانی خاص توسط وی در شعر کشور ایجاد شود. من ابایی ندارم که بگویم اگر تشویق‌های او نبود من هم مجموعه شعر «درختی که می‌دود» را چاپ نمی‌کردم.   بیگی همچنین گفت: شکارسری همواره دور از جنجال‌های باندبازی‌های رایج با فضای ادبی کشور و دور از همه حباب‌های پیرامونش فعالیت کرده است.  اگر به یک فضا محدود می‌شد خودسانسوری گریبانش را می‌گرفت اما او توانست ناخودآگاه، خود را از بستر حضورش حذف کند.     در ادامه مراسم محمدرضا سلگی شاعر و عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نیز در سخنانی با تجلیل از فعالیت توأمان شکارسری در عرصه شعر و نقد گفت: من شعرهای مذهبی آقای شکارسری را بسیار دوست دارم. به باور من او یک شاعر شیعه اصیل است؛ شاعری مانند سیدحسن حسینی، سرکش که رام موقعیت های پیرامون خود نمی‌شود.   مرتضی امیری اسفندقه از دیگر شاعران حاضر در این مراسم نیز در نوبت سخنرانی خود عنوان کرد: شکارسری همیشه چراغ راهنمای من بوده و بی‌ادعا. دست‌هایم را گرفته و در کوچه‌های شعر چرخانده است و همیشه به من گفته است که به کجا می‌شود اطمینان کرد و کجا را باید احتیاط کرد. این به باور من ناشی از ویژگی معلمی اوست که در شخصیتش موج می‌زند.   وی همچنین با اشاره به شخصیت توأمان شاعری و محققی شکارسری گفت: به روایت دکتر زرین‌کوب تنها فردی که در روزگار ما چنین ویژگی را توأمان با هم داشته است دکتر شفیعی‌کدکنی است. به همین خاطر باید خوشحال باشیم که امروز با شاعری مواجه‌ایم که هم صاحب آثار قلم است و هم شاهد انوار قلم.   شاعر و برگزیده کتاب سال نیز در این مراسم در سخنانی گفت: هنر آقای شکارسری در نقد در حکم سنگرسازی برای بزرگان شعر انقلاب بوده است تا معرفی و تحلیل شوند. حضور او در جریان شعر نو و سپید معاصر نیز باعث شده تا چراغ این جریان خاموش نشود.   وی همچنین گفت: شاعر به نظر من کسی که موقعیت جامعه و زمانه اش را خوب درک کند و من در شخصیت آقای شکارسری چنین چیزی را دیده ام بویژه وحدت و انسجام و هماهنگی که ایشان در تداوم فعالیت هنری خود داشته است این مسئله را به اثبات رسانده است.     آخرین سخنران این مراسم نیز علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری بود.   وی با تجلیل از استمرار شاعری توسط حمیدرضا شکارسری گفت: او جزو شاعرانی است که مدت‌های مدید مشق شاعری را درست انجام داده اند و آگاهانه وارد حیطه شعر نیمایی و سپید شده اند. شعر نیمایی هنوز هم در روزگار ما مظلوم است و خیلی‌ها بدون مشق لازم به سراغش رفته‌اند. به نظر من اگر شاعری مانند سهراب سپهری هم توفیقی داشته به خاطر تجربه اش در قصیده و رباعی بوده است.   وی در ادامه با اشاره به اینکه شعر سپید در جامعه معاصر ما چندان مورد توجه قرار نگرفته است، گفت: ما با این قالب طوری رفتار کرده‌ایم که انگار تنها متعلق به کافه های روشنفکری است در حالی که این قالب را باید به بدنه جامعه وارد کرد.   در پایان این مراسم شکارسری نیز ضمن تشکر از حاضرین دقایقی را برای آنها به شعرخوانی پرداخت.   کد خبر: 244