نخستین خبرگزاری شعر و تـرانه ایـران
عظيمه ايرانپور شاعر توانمند :
اختصاصی تارنا
معلولیت محدودیت نیست همه ما این جمله را مکرر شنیده ایم ،خانم عظیمه ایرانپور شاعر توانمند کشورمان از محدودیت های هنرمندان توانمند می گوید.
* لطفا از سابقه فعالیت هنری خود بگویید؟
من از سال90 شروع به سرودن غزل و گاه ترانه کردم و دوتا از ترانه هایم اجرا و منتشر شده است.
یک کتاب مشترک بهمراه سه شاعرغزلسرا شناخته شده بانو(نسیم پریشان) و استاد عزیزم جناب (دکتروحید رشیدی وجناب جعفر لاهوتی آذر) بنام چهارباغ چاپ کرده ایم.
و کتاب دومم بنام غوغای آرامش منتشر شده است.
در مسابقه صد غزل برتر یکی از غزل هایم انتخاب و توسط انتشارات گیوا درکتابی بنام در (وادی غزل ) به چاپ رسیده است.
*از کجا و چطور شروع کردید؟ مشوق شما چه کسی بود و چگونه آموزش دیده اید؟
از زمانی که ناچار شدم مدرسه را به علت معلولیت کنار بگذارم، در وقت های تنهایی احساس می کردم چیزهایی شبیه به شعر در ذهن من شکل میگیرد و آنهارا یادداشت می کردم.
در اوایل سال90 با یک سایت ادبی آشنا شدم که گاهی نوشته هایم را آنجا به اشتراک می گذاشتم، بعد ازمدتی فردی که در آن سایت ادبی از سمت اکثر اعضا استاد خطاب میشدند جناب دکتر "وحید رشیدی"، برای من نوشتند که شما استعداد خوبی دارید ولی باید آموزش های لازم را ببینید، اما زمانی که متوجه شرایط خاص جسمی ام شدند, آموزش را خودشان و از راه دور به طریق مکاتبه ای ، ایمیل و پیام رسان ها به عهده گرفتند. ایشان با صبر وشکیبایی مثل معلم وپدری دلسوز نکته ها را به من آموختند. مرا با دنیای وسیع و شیرین ادبیات آشنا کردند.
*در خصوص محدودیت های هنرمندان توانمند توضیحاتی بدهید؟
چیزی که درمورد هنرمندان مهم است حضور در جامعه و ارائه ی هنرشان در محافل هنری است. البته حضور در انجمن ها به منظور آموزش و پیشرفت بهتر وصحیح تر است که متاسفانه این حضور برای افرادی که محدودیت ومعلولیت جسمی دارند،در شرایط کنونی جامعه ی ما بسیار سخت و گاه غیرممکن است, چرا که معابر مناسبی برای عبور ومرور معلولین ویلچری وجود ندارد.اکثر انجمن ها وفرهنگسرا ها جاهایی هستند که با کثرت پله، نبود اسانسور و اسانراه ها برای ویلچری ها مواجه اند و هنرمندان توانیاب زیادی هستند که بواسطه ی همین ناهماهنگی ها خانه نشین هستند و حضورشان درهیچ انجمن یا کانونی دیده و مطرح نمی شود.
*فکر می کنید چگونه می توانید ثابت کنید یک فرد معلول هم میتواند در عرصه های مختلف هنری موفق باشد؟
معلولیت من از نوع شدیدترین معلولیت هاست طوری که حتی توان نشستن هم ندارم. یکی از مهمترین انگیزه هایم برای فعالیت هنری ثابت کردن این واقعیت است که انسان ها آنقدر قابلیت دارند که حتی با شدیدترین محدودیت ومعلولیت های جسمی هم میتوانند فعال و موفق باشند.
*محرومیت های زندگی را درچه می بینیدو فکر میکنید تفاوت نحوه زندگی افراد درچیست؟
این سوالتان خیلی کلی است و محرومیت ها ابعاد مختلفی دارند.
اما از نظر من نداشتن آرامش و به هدر دادن نعمتهای پروردگار بزرگترین محرومیت است. بزرگترین ومهمترین عامل تفاوت زندگی افراد تفاوت در نگاه و اندیشه ی افراد است.
من برخلاف مثل معروف معتقدم
عقل سالم فقط در بدن سالم نیست...بلکه عقل سالم در روح و اندیشه ی سالم است!
*خانم ایرانپورچه ارتباطی بین شعر وهنر و تجلی روح ادمی وجود داردبطورعامیانه آیا هنر باعث تجلی روح می شود؟
اصولا هنر, حالا در هر زمینه ی هنری که باشد فرقی نمی کند. شعر، نقاشی و... یک جلوه ای از تجلی روح هنرمند است
تا روح هنرمند تجلی پیدا نکند هنر او خلق نمیشود. فرض کنیم یک نقاش یا یک شاعر می خواهد لحظه ی زیبای همبستگی و راز و نیاز با خالق خودرا به تصویر بکشد، قطعا تا روح او تجلی پیدا نکرده باشد و بارها و بارها در شرایط مختلف زندگی از اعماق وجودش به حضور خالق مهربانش پیوند نخورده باشد چگونه می تواند از این وابستگی و راز ونیاز بگوید
*خلق یک اثر مکتوب مثل شعر و داستان چه تاثیری بر خود شاعر و نویسنده دارد؟
کلا خلق کردن هراثر هنری لذت بخش است.
درمورد هنر انگار هنرمند بخشی از وجود خود را در اثری که خلق می کند به یادگار میگذارد و بخاطر همین است آن جمله ی کلیشه ای معروف را که همه ی هنرمندان بهش اذعان دارند یادتان هست که آثارشان مثل فرزندان و بچه هایشان هستند.
خب من هم میتوانم بگویم با سرودن هر شعر احساس می کنم روح وروانم صیقل خورده و شفاف تر از قبل شده است.
*ظهور و خود باوری در افراد هنرمند توانمند معلول چگونه است؟
به نظرم هنر یک موهبت ذاتی است.
تفاوتی بین افراد توانمند و عادی وجود ندارد ، اما مسیر رشدو شکوفایی این استعداد و ارائه ی ان برای آنها بسیار سخت تر و موانع بیشتر و متاسفانه در مواقعی توجه وحمایت کم تر است.
. تجربه ی من می گوید،خدا در این مسیر سخت (به شرط تلاش و پشتکار خود فرد) توانمند را تنها نمیگذارد
. شخصا حضور و کمک خدارا بارها با تمام وجود احساس کرده ام وشاکرم
امیدوارم تمام هم وطن هایم از افراد معلول تا سالم، ازهنرمند تاکارگر از کوچک تا بزرگ همه موفق باشند و همواره بدانند که تنها خداست که حامی بی چون وچراست...
برچسب ها: شعر شاعر عظیمه ایرانپور شاعر توانمند
