نخستین خبرگزاری شعر و تـرانه ایـران
در گفتگو با تارنا مطرح شد:
مصطفی مستان شاعری با اصالت افغانستانی و برگزیده جایزه کتاب تارنا، از جهان ادبی خود سخن گفت
به گزارش تارنا -مستان ، متولد ۱۳۷۴ و ساکن اصفهان است. او شاعری با سابقه یازده سال فعالیت در حیطه ادبیات دانش‌آموزی و ۴ سال فعالیت حرفه‌ای در سبک آزاد است.
این شاعر خوب کشورمان سال ۹۸ در اولین جشنواره «ماورا» در شهر اصفهان در بخش «شعر سپید» شایسته تقدیر شد؛ در همان سال در نوزدهمین جشنواره سراسری روح الله، جزو ۸ برگزیده نهایی در سطح کشور شد. در اوایل سال ۹۹ در اولین جایزه سال «کتاب تارنا» در بخش سپید، جایزه مقام نخست برای چاپ کتاب خود با عنوان «روزمرگینه » را دریافت کرد و در اسفند ۹۹ کتاب ایشان در دومین جشنواره بین المللی ماورا باری دیگر مورد تقدیرقرار گرفت
اولین نشانه‌های جوشش شعر در شما چگونه بود؟
بهتر است به جای کلمه جوشش یا الهام و یا واژه‌هایی از این قبیل برای شعر امروز، ببینیم این نگاه متمایز، دقیق و منحصر به فرد شاعر از کجا نشأت می‌گیرد و چه مناسباتی زمینه‌ی این نگاه را فراهم می کند؛ چرا که من اعتقاد دارم شعر، یک روند صرفا غریزی نیست.نه این که جوشش و غریزه یا احساس در کار نباشد، هست؛ اما بیش از آن خلاقیت مطرح است.
درواقع شاعر هم احساس میکند هم احساسات خودش را تجزیه و تحلیل میکند. اینجاست که هنر در شعر نمایان می‌شود.
درباره اینکه سرآغاز این نگاه چه بود و از کجا آمد، باید بگویم که تا حد بسیار زیادی از نوع زندگی من نشأت می‌گیرد. انسانی را در نظر بگیرید با گستره ارتباطات وسیعی که در اقوام مختلف در طیف‌های دوستان و همکاران و... دارد؛ با لهجه‌های زیادی صحبت میکند و از همه مهم‌تر، شاهد دگرگونی‌های زیادی در طی سال‌ها و در محیط‌های مختلف در شخصیت خودش است،از طرفی دیگر وجود پدربزرگی شاعر،دست به قلم و اهل مطالعه در خانواده، قطعا در گرایش به شعر و ادبیات بی تاثیر نبوده است .
در کدام سبک شعری قلم می‌زنید؟
در حال حاضر فقط سپید
معمولا دوستان شاعر که در سبک کلاسیک و غزل، دستی برقلم دارند،شعر سپید را خیلی ساده، عاری از تصویرسازی و تقریبا اصلا شعر نمی‌دانند.
نظر شما در این باره چیست؟
به نظر من اگر حوزه‌های شعری را از هم تفکیک کنیم و برای مثال بگوییم کلاسیک شعر است و سپید نیست و یا شعر سپید چنین است و کلاسیک چنان ، در واقع تیشه به ریشه ادبیات میزنیم و قطعا هر دو در جای خود و برای اهل قلم مهم و جدی است.
تاریخ ادبیات ما نقش و کارکردهای شعر سپید را برای ما روشن کرده است؛ اگر بگوییم قالب شعر سپید گستره وسیعی از زبان را در برگرفته است ، پتانسیل‌هایی برای بیشتر جهانی شدن و در بر گرفتن ایدئولوژی‌های روشنفکران ما و گسترش زبان ادبیات برای رشد فرهنگی را دارد گزافه‌گویی نکرده‌ایم. در نهایت می‌توان گفت: شعر آزاد تنها بازمانده ادبیات ما به دور از محدودیت‌ها و تنگناهای وزنی و قالبی در قرن حاضر خواهد بود.
آیا دنیای مجازی و فعالیت در آن را، در موفقیت شاعران و تحول شعر خوب مؤثر می‌دانید؟
انسان امروز ، انسان پشت وب‌کم و پشت دوربین‌های تلفن همراه است. فضای مجازی فاصله بین انسان‌ها را کم و آن‌ها را به هم نزدیک و نزدیک‌تر کرده است؛ این می‌تواند فرصت بسیار مناسبی برای شاعرانی باشد که اهل مشاهده و مطالعه هستند.
شعر خوب چه نوع شعری است؟
شعر خوب در دو مرحله نوشته می شود؛ اول نگاه دقیق به جهان پیرامون و بعد از آن کارگردانی واژه ها.
شاعر باید به‌طور خودآگاه و جدی برای مطالعه و مشاهده جهان پیرامونش وقت بگذارد و این جهان یعنی همه چیز ، یعنی همه انسان ها ، همه اشیا ، طبیعت و آنچه در فضای مخیله شاعر وجود دارد.
شاعر خلاق باید بتواند تصویرسازی کند، تخیل کند و با تخیل خود به ظاهر پدیده‌های پیرامونش رسوخ کند، آن‌ها را از معانی اولیه خودشان خالی کند و معنی جدیدی به آن‌ها ببخشد.
مرحله بعد کارگردانی واژه هاست؛ واژه‌ها مهم‌ترین اجزای یک شعر محسوب می‌شوند. شاعر باید به چکیده‌ترین حالت کلمه‌ها را کنار هم قرار بدهد، بندهای شعر را از هم تفکیک کرده و پلان به پلان و سکانس به سکانس شعر خودش را کارگردانی کند.
شاعران مورد علاقه شما چه کسانی هستند و از آثار کدام شاعران الهام می‌گیرید؟
کارهای مهدی اشرفی را می‌پسندم و مخاطب ایشان هستم و در ادبیات خارج از کشورهم، بوکوفسکی، بودلر و شیمبورسکا را مطالعه می کنم.
چند اثر مکتوب از شما منتشر شده است؟
در حال حاضر یک مجموعه شعر منتشر شده که همان "روزمرگینه " است .
این را هم باید بگویم که از زمان انتشار این کتاب که دی ماه ۹۹ بود، متاسفانه تا کنون به‌جز یک پست در صفحه انتشارات، از جانب خبرگزاری‌ها و حتی خود انتشارات، هیچ‌گونه حمایتی نشده است؛ در حالی که روزمرگینه حتی در این مدت در جشنواره ماورا شایسته تقدیر شد. همه انتشاراتی‌ها و خبرگزاری‌ها مثل نشر نیماژ به صورت ویژه از مولف‌های کتاب‌های برگزیده در این جشنواره حمایت کردند اما برای روزمرگینه این اتفاق نیفتاد
بعضی از دوستان و اساتید محترم شاعر، موضوع‌گرایی شاعران را نکوهش کرده و معتقدند شاعر نباید قلمش را با مسائل اقتصادی،مذهبی و... درگیر کند.
آیا این مسئله را قبول دارید؟
متاسفانه این مسئله وجود دارد و در بین شاعران باب هم شده است. برای بیشتر دیده شدن است که نسبت به هر مسئله‌ای واکنش نشان می دهند، شعر می نویسند و...
قطعا این آثار همان‌طور که مقطعی ایجاد می شوند همان‌طور هم بعد از آن مقطع از بین می‌روند و کارکردشان را از دست می‌دهند. به نظر من زمان منتقد بزرگی برای آثار منتشر شده از شاعران است؛ باید اینگونه آثار را به دست زمان سپرد.
نظر شما درمورد خبرگزاری تارنا و فعالیت‌های اخیر در خصوص جشنواره کتاب چیست؟
خبرگزاری تارنا یکی از معدود نهادهایی است که دغدغه‌ی شعر، آن هم شعر جوان را داشته است. جشنواره شعری که برگزار شد، با توجه به آثاری که ارسال شد و داوران خوبی که زحمت کشیدند و این آثار را داوری کردند، سطح نسبتا فوق‌العاده‌ای داشت و غیر قابل مقایسه با جشنواره‌های این‌چنینی بود. امیدوارم که این روند ادامه‌دار باشد
برچسب ها: تارنا شاعر جایزه کتاب تارنا خبر شعر جشنواره ماورا مصطفی مستان روزمرگی
