عشق تو نمیمیرد؛
به گزارش خبرگزاری شعر ایران-تارنا: حمیدرضا شکارسری شاعر در این مراسم در سخنانی با اشاره به درگذشت شاعرانی چون رضا براهنی، احمدرضا احمدی، شمس اقاجانی و محمدعلی بهمنی گفت: داریم ستونهای شعر مدرن را از دست میدهیم.
وی سپس با اشاره به انتشار کتابهای طبایی و ۶۰ سال شاعر علیرضا طبایی، بیان کرد: به شهادت این کتابها؛ طبایی شاعری مستمر، پیگیر، بهروز و به هنگام بود. با گذر شرایط و گفتمان حاکم فضای ادبی، شعرش به روز شده بود.
او افزود: طبایی به شهادت ترانههایش که ماندگار و در میان مردم جاری شده، یک ترانهسرای با احساس و مسلط بود. چه کسی است که تاکنون ترانه «راز دل» را شنیده باشد و گریه نکرده باشد.
شکارسری در ادامه به روزنامهنگاری ادبی و حرفهای طبایی، معلمیاش در دبیرستان علامه حلی و مقالههای نقد شعر او پرداخت و گفت: طبایی به شهادت مقالههایش، پژوهشگر جدی ادبیات بود و آثار پژوهشی با ارزشی داشت.
به سرعت ستونهای شعر مدرن را از دست دادیم
طبایی با کتابهایی که از ۶۰ سال پیش منتشر کرده است تا کتاب «شاید گناه از عینک من» باشد و کتاب «تاک کهنسال و خوشههای صبح» در سال ۱۴۰۱، شاعر مستمر، پیگیر، به روز و به هنگام است. این شاعر ادامه داد: طبایی ترانهسرایی با احساس، مسلط و یک ژورنالیست حرفهای است، او با مقالههای با ارزشی چون؛ «خلاقیت و شبه خلاقیت» پژوهشگر و منتقد ادبی جدی بوده است.
در غربت زیستن افراد عمیق
سهیل محمودی (شاعر و نویسنده) دیگر سخنران این مراسم با اشاره به غربتی که گریبان افرادی که درک عمیقی از زندگی دارند، را گرفته است، گفت: در غربت زیستن، گریبانگیر افرادی است که درک عمیقی از زندگی و جامعه دارند و ما غربت اهل هنر و اهل فرهنگ را ناخودآگاه پذیرفتهایم و این بیرحمانه است. وی افزود: این بیرحمانه است که دنیا دست افرادی باشد که درک عمیقی از زندگی ندارند.
او با تاکید بر سابقه طبایی در عرصه پرورش ادبیات، افزود: طبایی صفحه شعر مجله جوانان را خاص کرد، حسین منزوی، عمران صلاحی، حسین آهی، محمدعلی بهمنی و تعداد قابل توجهی از شاعران از آن مجله مطرح شدند.
شاگرد او بودم
احمد طبایی، فرزند این شاعر هم در سخنانی با تشکر از حاضران، گفت: کسانی که اینجا حاضرند بر کارنامه کاری پدر اشراف دارند، ایشان در ساحت مختلف فعالیت کرده و خوشبختانه موفق و تأثیرگذار بود، چه در شعر و ترانه و چه ژورنالیسم ادبی که دوران درخشانی رقم زدند و چه آموزش ادبیات فارسی به عنوان معلم و چه در حوزه نقد ادبی. در رهگذر سالها فرهیختگانی اذعان کردهاند که افتخار شاگردی او را داشتند. بنده هم این افتخار را داشتم که شاگرد پدر باشم، سوای درس زندگی از او آموختم و من خوشبختترین هستم زیرا بخت بیشتری برای استفاده از محضر پدر داشتنم. امروز به نمایندگی از خانواده طبایی از همه حاضران تشکر میکنم.
علیرضا طبایی متولد ۱۴ آذر سال ۱۳۲۳ در شهر شیراز بود که ۱۹ شهریور در ۸۰ سالگی در منزل خود از دنیا رفت. اولین مجموعه شعرش با عنوان «جوانههای پاییز» در تیرماه ۱۳۴۴ منتشر شد. او از سال ۱۳۴۸ به ترانهسرایی روی آورد و طی چند سال موفق به خلق ترانههایی همچون «طلسم آرزوها»، «کوچه میعاد»، «عشق تو نمیمیرد»، «تنها با گلها»، «شهر فرنگه چشمات»، «مرد سرگردان»، «یاد آن شبها»، «دختر دریاها»، «آسمان آسمان»، «نگاهم با نگاهت قصهها داره» و… شد. طبایی همچنین ۱۴ سال مسئولیت اداره صفحات شعر مجله «جوانان امروز» را برعهده داشت.
از این شاعر، این مجموعههای شعر منتشر شده است: «جوانههای پاییز» سال ۱۳۴۴، انتشارات پیروز، «از نهایت شب» سال ۱۳۵۰، انتشارات بامداد، «خورشیدهای آن سوی دیوار» سال ۱۳۶۰، انتشارات توس، «شاید گناه از عینک من باشد» سال ۱۳۸۵، انتشارات آیینه جنوب (این مجموعه به عنوان کتاب سال، برگزیده جایزه شعر خبرنگاران شد.)، «مادرم ایران» سال ۱۳۹۱، انتشارات شادان و «تندر اما ناگهانیتر» سال ۱۳۹۲، انتشارات آوای کلار، «تاک کهنسال و خوشههای صبح» سال ۱۴۰۱، انتشارات آرادمان و «عشق تو نمیمیرد» (مجموعه ترانه) سال ۱۴۰۱ انتشارات آرادمان
اتمام خبر/
برچسب ها: خبرگزاری شعر تارنا علیرضا طبایی تشییع علیرضا طبایی