1403/10/25   شعرنو   کدخبر: 13124   نظر: 0   بازدید: 2347   خبرنگار: سمیه بحرکاظمی چاپ

گزارش آیین رونمایی از مجموعه‌شعر «چادرهای سیاه، روبندهای سفید» سروده‌ی افسانه مرادی

مجموعه‌شعر «چادرهای سیاه، روبندهای سفید سروده‌ی افسانه مرادی

آیین رونمایی از مجموعه‌شعر «چادرهای سیاه، روبندهای سفید»، سروده‌ی افسانه مرادی در تاریخ ۱۴ دی‌ماه ۱۴۰۳ در مجموعه‌ی فرهنگی کاف‌کتاب ونک برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری شعر ایران-تارنا:آیین رونمایی از مجموعه‌شعر «چادرهای سیاه، روبندهای سفید»، سروده‌ی افسانه مرادی در مجموعه‌ی فرهنگی کاف‌کتاب ونک برگزار شد. 

دبیر نشست، فرزاد کریمی، در آغاز با اشاره به پیشینه‌‌ی شعری افسانه مرادی در کسب جایزه‌ی تقدیری از پنجمین دوره‌ی جایزه‌ی شعر شاملو برای مجموعه‌شعر «و من فقط نگاه می‌کنم»، مجموعه‌شعر «چادرهای سیاه، روبندهای سفید» را یکی از به‌ترین مجموعه‌شعرهای منتشرشده در سال‌های اخیر دانست.

دکتر نرگس باقری، استاد زبان و ادبیات فارسی، نخستین سخن‌ران این نشست بود که به موضوع میان‌متنیت در شعر افسانه مرادی پرداخت. باقری با ذکر نمونه‌هایی از وام‌گرفتن‌های شاعر از متون ادبیات کهن فارسی و غیرفارسی به نقش کلاژهای بینامتنی در ساخت صدای زنانه در شعر این شاعر پرداخت. به عقیده‌ی او، ساختار کلاژهای بینامتنی با ایجاد تفاوت در زاویه‌ دید، نگرشی نو به مسأله‌ی زن در تاریخ ایران ایجاد کرده که بسیار ارزش‌مند است.


سخن‌ران دوم حافظ موسوی، شاعر شناخته‌شده‌ی معاصر، بود. موسوی با نگاهی به پیشینه‌ی شعر افسانه مرادی، مجموعه‌ی جدید را اتفاقی مهم در شعر امروز ایران تلقی کرد که حاوی موضوع‌های متعدد است. وی به بسامد بالای ارجاع به شخصیت‌های تاریخی و کتاب‌های گوناگون در شعر مرادی اشاره کرد و این را محصول مطالعه‌ی بسیار و دانش بالای شاعر دانست که برای شاعر امروز بسیار ضروری است. یکی از نتایج چنین دانشی دایره‌ی گسترده‌ی واژگانی است که شعر را غنی می‌سازد. این شاعر و منتقد با اشاره به آیرونی به‌عنوان یکی از ویژگی‌های بارز شعرهای مجموعه دانست و آن را در ارتباط با ناهم‌زمانی تاریخی موجود در این شعرها تحلیل کرد.


دکتر حمیدرضا شعیری، نشانه‌شناس و استاد زبان و ادبیات فرانسه سومین سخن‌ران نشست، محور گفتار خود را بر کرونوتوپ باختینی قرار داد و وضعیت مکان ـ زمان را در شعرهای مجموعه‌شعر «چادرهای سیاه، روبندهای سفید» را بر این اساس مورد بررسی قرار داد. بدین‌ترتیب وی زمان را در این شعرها پرتاب‌شده تحلیل کرد که همواره وضعیت‌های آستانه‌ای را نشان می‌دهد و پایانی نامشخص دارد. کرونوتوپ در ارتباط با رخدادی‌بودن و عصیان قرار می‌گیرد. در همین ارتباط است که می‌توان ضرباهنگ شعرهای مرادی را ضرباهنگ چکمه دانست؛ ضرباهنگی با ریتم کوبشی که می‌توان در آن‌ هم‌زمان صدای کوبیده شدن پا و طبل را از لابه‌لای تاریخی زنانه شنید.


دکتر فرزاد کریمی، پژوهش‌گر فلسفه و ادبیات، آخرین سخن‌ران نشست بود که گفتار خود را به فضا و نشانه‌های زنانه در فضای شعری افسانه مرادی اختصاص داد. وی فضا را در شعرهای این شاعر فضایی رادیکال‌شده دانست؛ فضایی که در آن شاعر از رخدادها به‌عنوان نقاط عطف روایت استفاده می‌کند تا فضایی بحرانی را پیشاروی مخاطب قرار دهد. در این فضا نقش زن و نشانگان تاریخ زنانه دارای اهمیت شده، با اتکا خصلت‌های سنت ایرانی و نوع نگاه به زن در این سنت، فضا را رادیکال کرده است. در شعر مرادی، پس از هر رخداد فضا به‌سمت نرمال‌شدن پیش می‌رود اما باز به یک نقطه‌ی رخداد می‌رسد و دچار رادیکال شدگی می‌گردد. این شگرد شاعر برای بیان تاریخی یک سنت زن‌ستیز است.

مجموعه‌شعر «چادرهای سیاه، روبندهای سفید» در ۱۲۳ صفحه به‌تازگی منتشر شده و در اختیار علاقه‌مندان به شعر قرار گرفته است.


اتمام خبر/

اخبار پیشنهادی

برچسب ها: رونمایی کتاب فرزاد کریمی چادرهای سیاه روبندهای سفید افسانه مرادی

اشتراک گذاری :

اخبار مرتبط