به قلم محسن باقری اصل؛
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شعر ایران-تارنا:فاطمه اتحاد، شاعری که با انتخابهای هوشمندانه و نگاه عمیق خود به زندگی، توانسته است اشعاری خلق کند که سرشار از تصاویر انسانی و روایتهای خاص هستند. او با ظرافت زنانه و شاعرانهای که در کلماتش جاری است، به لایههای عمیق روان انسان دست یافته و مفاهیمی چون اعتراض، زنانگی و عشق را در قالبی ناب ارائه میدهد. اتحاد، شاعری است که در شعرهایش نه تنها به بازتاب زندگی بلکه به تأملی انسانی و زیباییشناسانه میپردازد.
محسن باقری اصل نویسنده و منقد ادبی در یادداشتی به جهان ادبی فاطمه اتحاد پرداخت:
فاطمه اتحاد خوب است؛ شعرش. این «خوب» را بایست کمی با جمله هایی کوتاه و موجز توضیح داد. کتاب لکنت من را یاد لال بازی غلامحسین ساعدی می اندازد. انتخاب لکنت برای دفتر شعر فاطمه اتحاد فروتنی ست؛ واقعی. میانه ی اتحاد با «تصویر» خیلی خوب است. با این تصاویر قصه هایی دارد که به جمع بندی های جامعه شناسانده ی نه جماعت بلکه فرادا میرسد. «زنانگی زنانه» پیشفرض تمام درک ها و ابیات ادبیات خانوم اتحاد است. شاعر به «موقعیت های زندگی» نهیب میزند، پرچم اعتراض به اهتزاز در می آورد ؛ پرچمی که گاه حتا سفید است.
نهیب های اجتماعی فاطمه اتحاد که اصلا بسرعت به تصویر متحرک تبدیل میشود؛ تصویرهای متحرک انسانی. « هجی هجران» نه فقط تم بلکه تمپوی شعرهای اتحاد است. سیاست اش سیاست شعریت است، نه سیاسیت سیاسی. گاه ذیل بیتی نوشته ام خدا تو را لعنت نکند؛ بگذریم.
فاطمه اتحاد در یک لحظه بنت الوقت میشود، حال ممکن است ابتدا، میانه، یا انتهای شعرش باشد، این دیگر به حال خودش بستگی دارد. در این لحظات به قلب شناسای انسان شناسی موجودش میزند، به عمق انسان ی که شناخته شیرجه میزند و معانی را غواصی میکند.بایست نوشت شعر خانوم اتحاد قهوه است، نه قهوه ی قجری، با ایرانی. آنگاه ها که رگ زیبایی شناسانه ش میگیرد، در میانه ی آوارهای محتوا، لاک و کولاک میکند.
فاطمه اتحاد بی آنکه تلاش مضاعف کند به بافت تار و پودیک وضعیت روانی انسانی که میشناسد رسوخ میکند؛ و البت که رسوب، اشارات و تنبیهاتش به متون کهن ظرافت زنانه و شاعرانه دارد. آری، اتحاد هم مثل معدود شاعران آن شکوه جنون شاعرانه را دارد. شعر اتحاد خوشبختانه تمیز است و این سخته گی و پخته گی تمییزش کرده. شاعری که نبض بلد است، نبض گیری میکند؛ و گاه حتا فصد.
فاطمه اتحاد بجای اینکه وهمناک باشد، «وه ناک» است. فاطمه اتحاد در لکنت نشان مان داد عاشقی بلد است؛ بشدت، و فاصله گیری؛ به حدت. این است توضیحی ناچیز برای شاعری آینده.
اتمام خبر/
برچسب ها: شعر نقد ادبی محسن باقری اصل فاطمه اتحاد کتاب لکنت