نخستین خبرگزاری شـعر و ترانه ایـران
به گزارش خبرگزاری شعر ایران-تارنا: نجمه منصوری، شاعر و نویسنده فرهنگی متولد سال ۱۳۶۰، از چهره‌های شاخص ادبیات معاصر است که با ترکیب احساس، اندیشه و تجربه زیسته، نقش مهمی در گفتمان زنانه و اجتماعی ادبیات ایفا می‌کند.
وی دانش‌آموخته زبان و ادبیات فارسی و دارای مدرک دکترای ادبیات است. فعالیت‌های او در دو حوزه شعر و نویسندگی گسترش یافته و هم‌زمان با نگارش مقالات تخصصی و یادداشت‌های ادبی، در حوزه تألیف کتاب نیز فعال بوده است. از جمله آثار منتشرشده او می‌توان به کتاب درس‌پژوهی و خلاقیت دانش‌آموزان (انتشارات راز نهان) اشاره کرد. مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه او نیز در حال آماده‌سازی برای انتشار است.
در قلمرو شعر، آثار نجمه منصوری در قالب مجموعه‌های مشترک مانند بهشت ما چندین نفر (انتشارات حوزه مشق) و آوای ملکوت (انتشارات مجد خسروانی) به چاپ رسیده‌اند. همچنین مجموعه مستقل او با عنوان سکوت عاشقانه‌ها در حال چاپ است. اشعار پراکنده وی در نشریات داخلی و بین‌المللی منتشر شده‌اند که از آن جمله می‌توان به نشریاتی چون طلوع (به سردبیری مرحوم استاد محمود شیربازو)، نشریه سایه (به مدیریت مصطفی رفعت)، گاهنامه‌های تخصصی و فرهنگی همچون حوزه مشق و نیز مجلات عربی در خاورمیانه و نشریات فارسی‌زبان در ونکوور کانادا اشاره کرد. همچنین آثار او در نشریه بین‌المللی بنیاد جهانی سبزمنش در چندین کشور به چاپ رسیده‌اند.
بسیاری از اشعار او به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی ترجمه و منتشر شده‌اند و این امر، بُرد بین‌المللی آثارش را گسترش داده است. نجمه منصوری دارای مدرک رسمی نویسندگی از کمیسیون یونسکو و همچنین گواهی‌نامه‌های بین‌المللی متعددی از کشورهای خاورمیانه، اروپا و آمریکا، از جمله دکترای افتخاری، لوح سپاس جشنواره‌ها، و تقدیرنامه‌هایی از سازمان‌های بشردوستانه بین‌المللی و فرهنگی می‌باشد.
در سال ۱۳۹۱ در کنگره ملی شعر خلیج فارس حضور یافت و در سال ۱۳۹۸ عنوان «برترین غزلسرا» در حوزه مشق را از آن خود کرد. در همان سال، از سوی دومین جشنواره کتاب سال نیز مورد تقدیر قرار گرفت.
منصوری عضو رسمی بسیاری از انجمن‌ها و کانون‌های ادبی کشور از جمله «کانون نفس ادبی» و «خانه نویسندگان جوان ایران» است و همواره حضوری فعال در جریان‌های ادبی و فرهنگی داشته است.
او در گفت‌وگویی، از علاقه‌ی دیرینه‌اش به ادبیات سخن می‌گوید و محیط خانوادگی فرهنگی‌اش را نقطه آغاز این مسیر می‌داند: «از کودکی با دکلمه‌های پدرم از گلستان، بوستان، مثنوی معنوی و کلیله و دمنه بزرگ شدم. همین امر باعث شد کتابخانه، مأمن کودکی‌ام و مطالعه، رفیق همیشگی‌ام باشد.»
سبک شعری نجمه منصوری مبتنی بر تصویرسازی احساسی، زبانی ساده و روان، و پرداختن به دنیای زنان و دغدغه‌های انسانی‌ست. عشق، تعهد، کنش اجتماعی، رابطه زن و مرد، و رنج‌های زیسته، در محور مضامین اشعارش قرار دارند. خود او معتقد است که «شعر باید گره‌گشای دغدغه‌های انسان معاصر باشد» و هنر را وسیله‌ای برای معنا بخشی به زندگی می‌داند.
در ادامه‌ی فعالیت‌های ادبی، منصوری در حال آماده‌سازی مجموعه‌هایی از داستان‌های کوتاه و اشعار جدید خود برای چاپ است. او با امید به نشر این آثار در آینده‌ای نزدیک، همچنان با همان انگیزه و شور نخستین، در مسیر خلق ادبی گام برمی‌دارد.
***************
یک واگن سکوت
در باورم متوقف بود
ذهنم روی ریل‌ها می دوید
بی تصور مت
انگار مرده بودی
دیگر درد نمی‌کشیدی
آخرین ایستگاه
جیغ قطار
حقیقت
دوباره تکرار شد
من
برای آخرین بار
تمام شدم
"نجمه منصوری"
اتمام خبر/
برچسب ها: شاعر هفته تارنا نجمه منصوری سایت شعر
