مرثیهای برای زنان بیپناه تاریخ؛
به گزارش خبرگزاری شعر ایران-تارنا:آزیتا آریاییتبار، شاعر دغدغهمند معاصر اهل افغانستان، در شعری کوتاه اما تأثیرگذار، روایتی شاعرانه و دردناک از رنجهای بیپایان زنان در پهنهی تاریخ ارائه میدهد. این شعر با نگاهی به زنان در غزه، کابل و حتی لندن، بر تنوع جغرافیای رنج تأکید میگذارد و از «زن» بهعنوان قربانیِ بیصدا در روایتهای جهان یاد میکند.
نمیدانم
این شعر از کجای تاریخ افتاده است
لای هر سطر از اشعار جهان
زنی غروب میکند
زنی در غزه به عزای نوزادش
زنی در کابل به حسرت خندیدن در خیابان
زنی در لندن که مردی جبرِ خودش را در او نشانده
از تاریخِ چند زن باید بنویسم؟
که میان هر سطر
برای آرزوهایشان "انا الیه راجعون" خواندهاند...
اتمام خبر/
برچسب ها: شعر آزیتا آریاییتبار غزه