ناصر نامدار و آمنه بیات برگزیدگان شعر و ترانه «در آستانه» شدند

استاد محمد علی بهمنی: باید شعر شما را بسراید، نه اینکه شما شعر را بسرایید

استاد محمدسعید میرزایی: زبان سطحی و بدون تفکر بعضی اشعار  برای غزل بعد از نیما شرم‌آور است

استاد عبدالجبار کاکایی: اگر به محتوا فکر کنیم زبان ما را می‌دزدد و اگر به زبان فکر کنیم محتوا ما را می‌دزدد.

استاد رشید کاکایی: در شعر از واژه‌ها و کلمات روزنامه‌ای استفاده نکنید.


به گزارش تارنا- شانزدهمین ماه نشست «در آستانه» کانون ادبی زمستان در ساعت ۱۵:۱۵ با اجرای سجاد عزیزی‌آرام آغاز شد. مجری جلسه پس از سخنرانی کوتاهی در‌خصوص سختی برگزاری جلسات در محدودیت‌های اجرایی و در این موقعیت اجتماعی (بیماری کرونا)، درباره‌ی مردمی بودن کانون زمستان، گفت:«کانون ادبی زمستان زیر نظر هیچ نهاد و وابسته به ارگانی نیست و فقط با عشق به مردم و ادبیات پابرجا است. شرکت در جلسات رایگان است و برای هیچ یک از جلسات از شرکت کنندگان مبلغی دریافت نمی‌شود. این کانون افتخار دارد در شانزده سال فعالیت خود همیشه با چهره‌های سرشناس ادبیات کارکند و الحق که همیشه از سوی آنها حمایت شده است.» او در‌مورد بخش‌های در‌نظر گرفته شده توضیح داد: بخش شعر کلاسیک، ترانه و خوانندگی پیش‌رو است که هر بخش دو یا سه کارشناس ادبی و هنری دارد.

استاد محمدعلی بهمنی، محمد سعید میرزایی داوران و کارشناسان بخش اول برنامه بودند..
آمنه بیات، شرکت‌کننده‌ی اول، غزلی را با مضمون عاشقانه خواند.

از نظر استاد محمد‌علی بهمنی شعر شرکت کننده اول با نگاهی نو در‌آمیخته بود.
استاد محمدسعید میرزایی نیز درباره‌ی شعر آمنه بیات، گفتند:«هر سطر یا مصرع باید غایت ذهنی داشته باشد تا مخاطب موضوع را گم نکند. از نظر قافیه بین مصرع‌ها کمی فاصله بود اما در‌کل شعر خوبی بود.»

تارنا اخبار شعر اخبار ترانه انجمن های ادبی رادیو اینترنتی

پس از شعرخوانی سید محمد خادمیان، شرکت کننده دوم، استاد محمدسعید میرزایی در نقد این شعر گفتند:«غزل خوبی بود ولی اگر بخواهیم ساختار یک بیت را بپذیریم بعضی از بند‌ها کمی از هم دور بودند. در‌کل غزل بدی نبود و تجربه قافیه و ردیف مختلف بود.»
محمدعلی بهمنی ادامه داد:« غزل خوبی بود. زبان شعر دارد تغییر می کند و گاه چقدر هم تعریف و تمجید می‌شوند اما باید به موضوع بهتری پرداخت»..

در ادامه جلسه سید صابر خاموش، شرکت کننده سوم به شعرخوانی پرداخت و استاد محمدعلی بهمنی درباره‌ی این شعر گفتند:« درد روزگار را گفتن، دغدغه‌ای است که همه‌ی ما داریم. بیشتر می‌توانست ترانه باشد تا غزل. اگر غزلی قوی هم نبود، بخاطر نگاهش به ارزش‌ها می‌توانم بگویم خوب بود.»

محمدسعید میرزایی نیز توضیح دادند:« زبانی خام، سنتی و افراطی دارد. دکتر بمانی از شکل‌های ترکیبی استفاده کردند. زبان شعر باید درونی شود. چرا شهریار و حسین منزوی در غزل ماندگار شدند؟ چون زبان شعری خاص داشتند. گاه باید واژگان را تغییر داد».

پس از شعرخوانی مهدی دهاقین، شرکت کننده چهارم،  محمدسعید میرزایی متذکر شدند:« بیشتر شبیه یک دیالوگ ذهنی بود تا شعر. شاعر باید همزمان میل و اندیشه را در خود داشته باشد. شعری نبود که صدای درونی شاعر در آن شنیده شود بلکه یک نوع مونولوگ ذهنی است؛ این یعنی مرگ مخاطب. شعر با صدای درونی و اندیشه ماندگار می‌شود، البته مخاطبانی وجود دارند که شعرهای دم‌دستی را می‌پسندند اما این شاعر است که باید با اندیشه و زبان خاص خود شعری فاخر بسراید. اگر بخواهیم تفاوت بگذاریم در شعر معاصر اینگونه اشعار زیاد سروده شده‌اند اما چرا محمدعلی بهمنی و حسین منزوی ماندگار شدند؟ چون با اندیشه و معنا غزل سرودند، اما زبان سطحی و بدون تفکر بعضی اشعار برای غزل بعد از نیما شرم‌آور است.»

 استاد محمدعلی بهمنی نیز در نقد این غزل گفتند:« در نوع خودش غزل خوبی بود اما نگاه معاصر در آن نبود. حرف‌هایی بود که ما بارها و بارها شنیده بودیم. ما در عصری زندگی می‌کنیم که باید خودمان را در آن پیدا کنیم. بنابراین نباید فقط از گذشته درس برداریم؛ کمی هم اشعار معاصر را مطالعه کنید. بگذارید شعر شما را بسراید نه اینکه شما شعر را بسرایید. شعر باید از درون شما بجوشد.»


در فاصله‌ی بخش اول و دوم مجری از خوانندگان شرکت آوای صلح دعوت کرد روی صحنه بیایند و کار خود را اجرا کنند.
علی یزدانی (خواننده) به اجرای دو ترانه پرداخت. سراینده‌ی ترانه‌ی اول خود ایشان و ترانه‌ی دوم از اشعار سجاد عزیزی‌آرام بود.

بخش دوم برنامه کانون ادبی زمستان به داوری ترانه‌ها ‌می‌پرداخت و استاد عبدالجبار کاکایی و رشید کاکاوند، داوری این بخش را به عهده داشتند.
در ابتدا مینو ابراهیمیان به شعرخوانی پرداخت و استاد عبدالجبار کاکایی درباره‌ی ترانه‌ی او اینگونه گفتند:« ‌به‌دلیل پرداختن به مضمون جنگ، کار خوبی بود. روایت محور و محتوا محور بود.»
 استاد رشید کاکاوند نیز متذکر شدند:« بخاطر تنفر از جنگ توجیه  روایت عاطفی راوی وجود نداشت. بهتر است مصرع‌ها یا بیت‌ها با حروف تمام نشده و کامل تمام شوند.»


پس از خوانش ترانه‌ی آرزو  صمیمی، شرکت کننده دوم، عبدالجبار کاکایی در نقد ترانه گفت:« ترانه‌های روایتی  باید ترجیع‌بند داشته باشند؛ این باعث می‌شود آدم به مصرع اول برگردد. پارادوکس و تضادها در اکثر ترانه‌ها دیده می‌شوند.» استاد رشید کاکاوند ادامه دادند:« ایشان بیشتر شاعر هستند تا ترانه‌سرا. شعر زبان خود را دارد و ترانه زبان محاوره. این  ترانه که دوستمان خواند بیشتر شبیه شعر محاوره بود.
واژه های غریبی در آن دیده می‌شد.تضاد و پارادوکس زیادی داشت که تصویر ذهنی مخاطب را بهم می‌ریخت .»

در ادامه‌ی جلسه، سجاد عزیزی‌آرام از حضور ارسلان کامکار در جمع کانون ادبی زمستان خبر داد و چند سطری را به معرفی این خانواده هنرمند، موفق و نابغه معاصر اختصاص داد.

سپس شرکت کننده‌ی سوم، مصطفی فتحی، به جایگاه دعوت شد و رشید کاکاوند درباره‌ی ترانه‌ای که خوانده شد اینگونه گفتند:«این ترانه بیشتر حرف می‌زد. از شکل ترانه خارج شده و بیشتر تیتروار و روزنامه‌ای شده بود. دست کم گرفتن واژه و حرف، مشکل بزرگ و بدی در شعر و ترانه است. بی اعتنایی به زبان بد است. ترانه باید معنا داشته باشد و پشت آن اندیشه ژرف باشد.»
 عبدالجبار کاکایی تذکر دادند:« دچار تضادها و پارادوکس‌های زیادی بود و هیچ تناسبی نداشت. بیشتر حرف بود تا ترانه.»

ترانه‌ی ناصر نامدار، شرکت‌کننده چهارم توسط استاد رشید کاکاوند اینگونه نقد شد:« زبان ترانه خیلی خوب بود. اگر آخر ترانه را با شیرین‌زبانی تمام نمی‌کردی عالی بود.» استاد عبدالجبار کاکایی نیز اهمیت ترجیع‌بند را متذکر شدند.

پس از خوانش ترانه‌ی شایان نعلبندی، عبدالجبار کاکایی در نقد این ترانه گفتند:« دنبال قهرمان می‌گشت. مضمون خوبی داشت. دیدگاه اجتماعی را سرودن خوب است اما خوب بودن زبان و قوی بودن واژگان هم باید در نظر گرفت. این ترانه مشکل زبان داشت.»
دیگر کارشناس ادامه دادند:« در ارائه زبان باید نکاتی را به درستی در نظر گرفت.»

با پایان یافتن بخش ترانه‌ها، مجری برنامه از حضور مهشاد و مهدیه عرب، دو ترانه‌سرای موفق در جمع مهمانان خبر داد.
حسن همایون (از اعضای رسانه و رادیو) و دانیال شهری نیز مهمانان در آستانه بودند.

در انتها نفر برگزیده شعر کلاسیک به داوری استاد محمد علی بهمنی و محمد سعید میرزایی به خانم آمنه بیات تعلق گرفت و در بخش ترانه با کارشناسی عبدالجبار کاکایی و رشید کاکاوند ناصر نامدار برگزیده شد.

اتمام گزارش/