نخستین خبرگزاری شعر و تـرانه ایـران
رضا براهنی شاعر و نویسنده سرشناس ایرانی در سن 86 سالگی در تورنتو کانادا دار فانی را وداع گفت.
به گزارش خبرگزاری شعر ایران تارنا- خانواده رضا براهنی شاعر، نویسنده و منتقد برجسته ادبیات ،بامداد جمعه پنجم فروردین ۱۴۰۱ از درگذشت او خبر دادند.
اکتا براهنی فرزند وی خبر درگذشت ایشان را بدون علت فوت در صفحه شخصی خود اعلام کرد. رضا براهنی در سالهای عمر خود با بیماری آلزایمر دست و پنجه نرم میکرد.
رضا براهنی از نیمه دهه هفتاد به تورنتو مهاجرت کرد و تا سن ۸۶ سالگی در تورنتو زندگی کرد.
بررسی زندگی رضا براهنی
او متولد ۲۱ آذر ۱۳۱۴ و متولد تبریز بود در ۲۲ سالگی از دانشگاه تبریز لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی گرفت، سپس به ترکیه رفت و پس از دریافت درجهٔ دکتری در رشتهٔ خود به ایران بازگشت. از آبان ۱۳۴۳ با سمت استادیاری در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد و در اردیبهشت ۱۳۴۷ به سمت دانشیاری ارتقا یافت . او عضو پیشین کانون نویسندگان ایران و یکی از چهره‌هایی بود که در سالهای ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۷ برای تشکیل کانون نویسندگان ایران با جلال آل احمد همکاری داشت. در سال ۱۳۵۶ برندهٔ جایزهٔ بهترین روزنامه‌نگار حقوق انسانی شد.او همچنین رئیس سابق انجمن قلم کانادا است. آثار او به زبان‌های مختلف از جمله انگلیسی، سوئدی و فرانسوی ترجمه شده‌است.
شعر پست مدرن
به اعتقاد جمع وسیعی از اهالی قلم رضا براهنی بنیان گذار شعر پست مدرن در ایران است.
رضا براهنی شخصا «خطاب به پروانه‌ها» را، که گزیده‌ای است از شعرهای سال 1369 تا اوایل 1373 او، مهم‌ترین مجموعه شعر خود می‌داند. حرکت از شعر تک وزنی به سوی اوزان مرکب و ترکیبی و شعر چند صدایی، رهایی تدریجی از استبداد نحوی زبان و حرکت به سوی آفریدن همه ارکان زبان در یک شعر - با نتی که نه عروض کلاسیک و نیمایی، بلکه ذهن خواننده باید برای شعر پیدا کند، آزاد کردن شعر از قید تصویر، مفهوم، احساس و وزن خارج از ساختار شعر و ارجاع ناپذیر کردن شعر به اجزای بیرون از شعر، به صورتی که شعر موضوع اصلی خود، یعنی زبان و زبانیت خود را، به رخ بکشد، از ویژگی‌های اساسی تعداد زیادی از شعرهای این کتاب است.
آثار رضا براهنی
از رضا براهنی تاکنون بیش از ده مجموعه شعر منتشر شده است. اگر سیر تحول اشعار او را از اولین کتابش «آهوان باغ» که شامل اشعار تغزلی و عاشقانه است، تا کتاب «خطاب به پروانه‌ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟» دنبال کنیم بین اشعار ابتدایی او با اشعار اخیرش تفاوت‌های زیادی می‌یابیم. او این تفاوت را حاصل تغییرات و اصلاحاتی می‌داند که «براهنی منتقد» بر ذهن و زبان «براهنی شاعر» گذاشته است. براهنی، اشعار مجموعه «خطاب به پروانه‌ها و...» را به‌عنوان شورشی علیه همه قراردادهایی که در زبان فارسی به هر نوع شعری تحمیل شده است، می‌داند. در قسمت پایانی ضمیمه این کتاب، او در مقاله «چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟»، دیدگاه جدید خود را درباره شعر بیان می‌کند که اشعار این مجموعه درواقع نمونه و مصداقی برای نظریات ادبی او در این مقاله‌اند.
برای مُردن
مرا میان مریم‌ها و نرگس‌ها نگذار
مرا رها نکن در آب‌های جهان
به کهکشان‌ها هم مرا نسپار
مرا نخست از میان النگوی آن نگاه
زاویه‌دارِ اُریب عبور ده
و بعد مرا به دور من بچرخان
و در میان النگوی
آن نگاه زاویه‌دارِ اُریب نگاه‌دار
نگاه‌دار و بچرخان
که من نبوده‌ام
((رضا براهنی))
تارنا این زائده تلخ را به جامعه هنر تسلیت میگوید.
برچسب ها: خبرگزاری شعر تارنا رادیو تارنا رضا براهنی رضا براهنی درگذشت آثار رضا براهنی زندگی رضا براهنی رضا براهنی شعر پشت مدرن