نخستین خبرگزاری شعر و تـرانه ایـران
من دختر شیرین سخن دوره ی قاجار
تو پست مدرنی و مضامین دل آزار
من اهل دل و چای هل و لعل نگارم
تو اهل شب و شعر سپید و لب سیگار
من فلسفه ی عشقم و اشراقی محضم
تو عقلگرا چون رنه و نیچه و ادگار
من پنجره ای رو به غزل...خواجه ی شیراز
تو سخت ، پر از خشتی و مانند به دیوار
با این همه عاشق شده ام دست خودم نیست
من دختر شیرین سخن دوره ی قاجار
**********************************
مباد شوروشری دیگر دوباره راه بیندازی
مرا دوباره بپیچانی به اشتباه بیندازی
مباد شایبه ای موهوم ترا به وسوسه وادارد
که بر همیشه ی پّرهیزّم خش گناه بیندازی
تو از قبیله ی قاجاری به چشمهای تو مشکوکم
رسیده ای که امیری را زچشم شاه بیندازی
نشانه های خیانت را شناسنامه چه میداند؟
برادرم شده ای شاید مرا به چاه بیندازی
پلنگ زخمی مغرورم! گُدار دره سزایت بود؟
که گفته پنجه خون آلود به سمت ماه بیندازی؟
هنوز در شب این صحراستارگان شگفتی هست
که از شکوه بلنداشان سر از کلاه بیندازی!
**********************************
تمامِ حس تاریخو
توی برق چشات داری
شبیهِ دخترک های
رو قلیون های قاجاری.
شکوهِ دوره ی “ماد”ی،
غمِ تاراجِ “تیمور”ی
چه قدر نزدیکِ نزدیکی،
چه قدر از دیگرون دوری.
شبیه بوی بارون تو
غروب”تخت جمشید”ی
یه خورشیدی که از مغرب
به این ویرونه تابیدی
مَرِمَّت کن منو از نو!
نذار خالی شم از رویا
نگاهم کن اگه حتا
تمومه این سفر فردا.
هزار آتشکده توی
نگاهت غرقِ آتیشن
یه عالم یشم و مروارید
تو لبخندت یکی می شن
مثِ تابیدنِ مهتاب
رو طاقِ “طاقِ بُستان”ی
پر از نقش و نگاری تو
شبیهِ فرشِ ایرانی
می شه “جام جمو” حتا
تو دستای تو پیدا کرد
درِ هر معبدو می شه
با یه لبخندِ تو وا کرد
مرمت کن منو از نو!
نذار خالی شم از رویا
نگاهم کن اگه حتا
تمومه این سفر فردا
**********************************
پایان متن /
برچسب ها: خبرگزاری شعر تارنا شعر محمد سلمانی شعر دختران قاجاری شعر قجری شعر با قاجار یغما گلروی زهرا اقبالی شعر قاجار غزل قجری
