احمد ده بزرگی کیست؟

به گزارش خبرگزاری شعر ایران - تارنا :احد ده بزرگی، در سال 1328 در شیراز به دنیا آمد. تاکنون ساکن شیراز و دارای تحصیلاتی در حد علوم قدیمه است. رویکرد او به شعر فارسی به زمان هفت سالگی‌اش بازمی گردد. شرکت احد ده بزرگی در مراسم سوگواری ماه محرم و دسته‌های عزاداری، برای وی محل مناسبی را برای سرودن فراهم آورد. او در سال‌های قبل از پیروزی انقلاب با تشکیل انجمن ادبی حافظ که جلسات آن به صورت مخفی برگزار می‌شد مبارزات سیاسی خود را دنبال می‌کرد. آن انجمن پس از پیروزی انقلاب فعالیت خود را ادامه داد و سپس به انجمن ادبی شاعران انقلاب اسلامی تغییر نام داده شعرهای «احد ده بزرگی» از آغاز دفاع مقدس تاکنون به صورت پراکنده در بیشتر نشریات کثیرالانتشار کشور و بسیاری از جنگ‌ها و مجموعه شعرهای گردآوری شده مختلف از جمله دفاع مقدس، انتشار یافته است. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا حال، با کانون شعرا و نویسندگان کشور، واحد شعر اداره آموزش و پرورش استان فارس، حوزه هنری تهران و صدا و سیمای مرکز فارس همکاری داشته است. ده بزرگی اگرچه در قالب‌های مختلف کلاسیک طبع آزمایی کرد، اما رویکرد او به غزل، بیشتر از سایر قالب‌هاست. او از جمله شاعران محلی سرای شیراز نیز است و برخی از شعرهای خود را با گویش محلی سروده است. وی تاکنون در همایش‌های سراسری شعر دفاع مقدس، شب‌های شعر دفاع و مقاومت، جشنواره‌های مختلف ادبی، شب‌های شعر عاشورایی و... حضوری فعال داشته است.

وی در مدارس در سطح علوم قدیمه شرکت کرده بود اما در حال حاضر دارای مدرک درجه یک هنری است که به تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی، معادل دکتراست. اولین جرقه‌های نبوغ شعری خود را در سنین کودکی نشان داد و از ابتدای جوانی طبعی خوش و ذوقی سرشار داشت. شرکت وی در مراسم سوگواری ماه محرم و دسته‌های عزاداری، برای وی، محل مناسبی را برای سرودن فراهم آورد.

ده بزرگی انجمن ادبی حافظ را تشکیل داد که تا قبل از پیروزی انقلاب جلسه مخفیانه داشت و پس از انقلاب جلسات آن ادامه یافت و بعدا به صورت انجمن ادبی شاعران انقلاب اسلامی و بصورت گسترده‌تر توسعه یافت. «احد» امروز عضو کانون شعرا و نویسندگان کشور، مسئول و داور واحد شعر اداره آموزش و پرورش کشور است.

ده بزرگی از شاعران پرکاری است که در رباعی و دو بیتی دستی توانا دارد، قصیده را خوب می‌سراید، غزلیات توانمندی دارد، سخنش با مخاطبانش راحت و از پیچیدگی شعری به دور است.

آثار شاعر

آثار: «نماز سرخ خون»، «از کربلا تا کربلا»، «در آیینه شقایق»، «روایت نور»، «قصه گرگ و آهو»، «داستانهای راست»، «نی نوای نینوا»، «پنجره نور»، «آیات سبز»، «آفتو جنگ شیراز»، «سرود سحر»، «خطبه خون»، «آرزوی کربلا»، «لحظه‌های رنگین»، «کشتی زیبای نجات»، «مرغ سحر»، «آینه دار مقتل» و علاوه بر آن تعدادی کتاب هم آماده چاپ دارد.

اولین بار زمانی لب به شعر و شاعری گشود که هنوز خواندن و نوشتن را کامل نمی دانست. کودکی خردسال در میان دسته های عزاداری در شبی از شبهای ماه محرم. دو دسته بزرگ عزاداری بر سر مسئله ی چشم و هم چشمی عزاداری را به محل نزاع تبدیل کردند و هرکس به گوشه ای گریخت . احد خردسال هم در گوشه ای پناه گرفته بود که چشمش به گهواره ی شکسته ی هیئت افتاد که زیر دست و پا افتاده بود. انگار کام او را دوباره به تربت حسینی گشوده باشند در میان اشکی که چهره ی کودکانه اش را خیس کرده بود کامش به نام شیرخواره ی کربلا گشوده شد و سرود:

گهواره خالی، قنداغه خونین

لایی لایی از سفر برگشته رودم ، لایی لایی از سفر برگشته رودم…..

چنین شد که کودک دلخسته عاشورایی نغمه سرای بوستان عشق ائمه اطهار شد و نامش درمیان نام مرثیه سرایان اهل بیت در عصر حاضر درخشید. او هم اکنون افتخار دبیری بزرگترین تجمع خودجوش و مردمی شاعران اهل بیت (ع) را دارد که به نام شب شعر عاشورا در شیراز برگزار می شود و تنور آن را جمعی از محبان خامس آل عبا (ع) گرم نگاه داشته اند.

قالب اشعار

احد ده بزرگی علاوه بر سرودن اشعار آئینی ، ید طولایی در سرایش اشعار محلی شیرازی دارد و برخی از اشعار او به سرود نیز تبدیل شده است. با این حال تسلط وی بر سرودن اشعار با مضامین مختلف فرهنگی، ادبی در قالبهای کلاسیک همچون غزل، قصیده و رباعی نیز ستودنی است.

احد ده بزرگی که اکنون دوران بازنشستگی از آموزش و پرورش را می گذراند همچنان به تعلیم و تعلم ادامه می دهد.دراین شماره از فصلنامه سرزمین هنر که به طور ویژه به شیراز و هنرمندان و ادیبان آن اختصاص یافته است ،سروده های جدیدی از این شاعر ارجمند در وصف امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه بنت اسد و حضرت احمد ابن موسی (ع) منتشر شده است. در اینجا نیز قطعه ای دیگر از آثار او را خواهید خواند.

گل غنچه ی بهشت، خدا را کمی بخند

بگشا گره ز چهره ی زیبا کمی بخند

شرقی ترین پدیده ی محراب آفتاب

حورِ بهشتِ عشقِ اهورا، کمی بخند

من از تبار آدم ابلیس دشمنم

درُدانه ی مکرم حوا کمی بخند

بوزینه باز کاشف اسرار غیب شد

حق آشنا به فتنه ی رسوا کمی بخند

ویرانه کاخ کفر نگردد ز اشک سرخ

زیباترین، به زشتی دنیا کمی بخند

اخم سیاه، خلق جهان را جهنم است

آه ای عروس حجله ی رؤیا کمی بخند

آیینه و تلاطم توفان، صبور باش

چون من به خشم وحشی دریا کمی بخند

سوگند بر نجابت سبز مقدست

محض رضای عشق و دل ما، کمی بخند

ای شعر، ای حقیقت شاعر طلوع کن

امشب در اوج ظلمت یلدا کمی بخند

تا شب زدایی تو نصیب احد شود

ای آفتاب روشن فردا کمی بخند

اتمام خبر /