شاعری تاثیرگذار در شعر معاصر

به گزارش تارنا-قیصر امین پور از جمله شاعرانی بود که در شکل گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تاثیرگذار بود.

قیصر امین پور یکی از تاثیر گذارترین شاعران دوره انقلاب اسلامی است. وی از جمله شاعرانی بود که در شکل گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۶ تاثیرگذار بود. وی در آن زمان مسئول صفحه شعر هفته نامه سروش بود. اولین مجموعه شعرش با نام «دفتر آفتاب» را در سال 1363 منتشر کرد که در قالب های رباعی و دو بیتی بود. پس از آن کتاب «تنفس صبح» را منتشر کرد. این کتاب تعدادی از غزل های این شاعر را به همراه بیست شعر نیمایی اش دربرمی گیرد.

برخی به اشتباه تصور می‌کنند شعرهای نیمایی این شاعر شعر سپید است و نیمایی نیست.   قیصر امین پور با وجود اینکه هیچگاه شعر بی وزن نسرود، شعر سپید  را هرگز رد نکرد. وی در سال 1368 برنده جایزه نیما یوشیج با عنوان مرغ آمین شد. وی در سال 1382 عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی شد. شعرهای امین پور از نظر بلاغی ارزشمند بود و بر ظرفیت توانمندی زبان فارسی افزود. او توانست ویژگی های سبکی و بلاغی شعر کلاسیک و نیمایی را با شعرهایش تلفیق کند. یکی از عوامل موثر در برجستگی سبکی آثار قیصر امین پور، نوآوری در بلاغت و درک انتظار مخاطبان امروز از شعر است.  

قیصر امین پور پیش از آنکه به عنوان شاعر کودک و نوجوان به شمار آید، در جامعه ادبی امروز به خاطر ویژگی های شعری اش شناخته شده است و شعرهای عمومی وی بیشتر از شعرهای کودکانه و نوجوانانه اش بر سر زبانهاست. از نیمه دوم دهه شصت بود که قیصر امین پور به ثبات زبان و اندیشه در شعرش دست یافت. هر چند جامعه ادبی او را به عنوان یک ادیب آکادمیک و استاد دانشگاه می شناسد، ولی حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان هنوز قیصر را از آن خود می داند. دو دفتر «به قول پرستو» و «مثل چشمه مثل رود» آوازه و شهرت خوبی دارند.   در شعر قیصر امین پور ویژگی هایی چون مضامین بکر، اندیشه های نو، زبان امروزی،گوناگونی موضوعات، تنوع وزن ریتمیک و همچنین واژه های موزون و خوش آهنگ در شعرهای کودک و نوجوانش وجود دارد. قیصر امین پور نامی آشنا در حوزه کودک و نوجوان بود. وی مانند بسیاری از شاعران در این حوزه زیاد نمی ماند و از نمونه های آثار وی در این بخش می توان به «مثل چشمه مثل رود»، «به قول پرستو»، «تنفس صبح» و «در کوچه انقلاب» اشاره کرد.

 امین پور محصول تلاش فكرى سالهاى 57 و نسل دوم انقلاب است. او در سال 1357 زادگاهش را براى تحصیل در رشته دامپزشكى در دانشگاه تهران ترك كرد، اما پس از مدتى از این رشته انصراف داد و به رشته علوم اجتماعى نقل مكان كرد. باز هم این رشته را پس زد و در رشته موردعلاقه اش ادبیات مشغول به تحصیل شد. در همان سالها در شكل گیرى حلقه هنرى و اندیشه اسلامى در حوزه هنرى با افرادى چون سید حسن حسینى، سلمان هراتى، حسام الدین سراج، محمدعلى محمدى، یوسفعلى میر شكاك، حسین خسروجردى و ... همكارى داشت. گروهى كه بنیانگذاران جوان حوزه هنرى نام گرفتند و بعدها چهره هایى چون عبدالملكیان، كاكایى، فاطمه راكعى و علیرضا قزوه نیز به آنان پیوستند. البته هشت سال بعد یعنى در سال 1366 او به همراه بسیارى از هم دوره اى هایش، از حوزه هنرى خارج شد و 2 سال بعد به كمك دوستانش دفتر «شعر جوان» را راه اندازى كرد.   سید عباس سجادی، مدیرعامل بنیاد آفرینش های هنری نیاوران درباره قیصر امین پور می گوید: امین‌پور از نظر من انسان غریبی بود. پشت چهره همیشه خندان وی، غمی نهفته بود، زیرا این شاعر بزرگ هیچ‌گاه از درد جامعه دور نبود.  

در بخشی از مقاله دکتر نظری استاد دانشگاه در خصوص امین پور آمده است: قیصر از معدود شاعرانی است که اخلاق و انصاف را در اشعارش رعایت کرده‌است. وی شاعری بوده که انقلاب را تجربه کرده ولی از شتاب زدگی در اشعارش اجتناب می‌کند، در اشعار قیصر می‌توان ظرایف و تعامل را دریافت کرد. قیصر شاعری است که ساکن آرمان شهر و سازنده آرمان شهر بود. قیصر جامعه‌ای آرمانی که عدالت در آن گسترده باشد طلب می‌کرد، آرمان شهری که پیوند میان فرد و مذهب را می‌پندارد.  

مقام معظم رهبری در پیام تسلیت درگذشتشان برای قیصر امین پور نوشتند: «با اندوه و دریغ، خبر تلخ درگذشت شاعر فرزانهٔ انقلاب دکتر قیصر امین‌پور را دریافت کردم. از دست دادن او برای اینجانب و برای همهٔ اصحاب شعر و ادب، خسارت‌بار است. او شاعری خلاق و برجسته بود و همچنان به سمت قله‌های این هنر بزرگ پیش می‌رفت… او و دوستانش نخستین رویش‌های زیبا و مبارک انقلاب در عرصهٔ شعر بودند و بخش مهمی از طراوت و جلوهٔ این بوستان، مرهون ظهور و رشد آن عزیز و دیگر دوستان همراه اوست.»   از نمونه اشعار قیصر امین پور می توان به اشعار ذیل اشاره کرد:   «حرف‌های ما هنوز ناتمام… تا نگاه می‌کنی: وقت رفتن است بازهم همان حکایت همیشگی پیش از آنکه باخبر شوی لحظهٔ عزیمت تو ناگزیر می‌شود آی… ای دریغ و حسرتِ همیشگی ناگهان چقدر زود دیر می‌شود!»   وی همچنین می سراید:   «و قاف حرفِ آخرِعشق ست آنجا که نام کوچک من آغاز می‌شود»  

اتمام خبر/