می‌خواهم فضای شعر و فوتبال را به هم متصل کنم

آیین رونمایی و جشن امضای مجموعه شعر «پرواز 69» اثر شایان مصلح، بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس تهران عصر روز گذشته با استقبال بی نظیر مردم در مرکز تبادل کتاب تهران برگزار شد.  

این کتاب به همت انتشارات نزدیکتر به چاپ رسیده و ورزشکاران و شاعران بسیاری نیز در مراسم رونمایی از آن شرکت کردند. فرشاد پیوس، جلال حسینی، سید کمال کامیابی نیا، امید صباغ نو، اهورا فروزان، مهرداد عرفانی، بهزاد نجفی به همراه امیرعلی سلیمانی مدیر مسئول انتشارات نزدیکتر و.... در این ضیافت شایان مصلح را همراهی کردند.   در گفتگوی کوتاهی با مولف کتاب، با این مقدمه که کتاب پیش رو حاصل زحمات پنج شش ساله‌ی شاعرانه‌ی وی است ادامه داد: قالب عمده‌ی مجموعه‌ی پرواز 69، غزل، و مابقی آن چهارپاره، مثنوی و یک قصیده است اما اولویت کتاب با مضامین آیینی است.

از 60 اثر موجود در کتاب حدود 30 شعر آیینی و بقیه عاشقانه، اجتماعی و دو کار با مضمون جنگ وجود دارد که به همت انتشارات نزدیک‌تر چاپ شده است.   مصلح در پاسخ به این پرسش که بهره‌مندی از تصاویر زیبای طبیعت شمال در برخی از اشعار عاشقانه‌تان و به‌کار گیری تلمیح، تضمین و یا اصطلاحات خاص فقهی در برخی از اشعار آیینی شما مشهود است. آیا آگاهانه دست به این کار زده‎‌اید و هدف خاصی را دنبال می‌‌کنید گفت: در فضای شعر عاشقانه، شاعر آنچه را که در درون اوست _تصاویر ذهنی و عینی قابل ارائه_ بروز می‌دهد. سعی کرده‌ام  در اشعار عاشقانه ام کمی نگاه مذهبی داشته باشم. ولی به قول شما در برخی از اشعارم این اتفاق نیفتاده است و  از تصویرسازی  شمال ایران در شعر نوعروس گیلانی مدد جسته‌ام. از فضای زندگی ام در شعر خود استفاده می کنم. ما اهالی شمال معتقدیم زیبایی شمال انسان را شاعر می کند. شاعران امروز کمتر شعر اعتقادی و اکثرا شعر آیینی می‌سرایند اما من بیشتر شعر اعتقادی و مذهبی می‌نویسم. سعی کرده‌ام از مضامین اعتقادی چون ولایت امیرالمومنین، برائت از دشمنان اهل بیت و فضاهایی که مستلزم مطرح شدن هستند استفاده کنم. بسیاری بر این باورند که فضای اعتقادی فضای جدیدی است و غالبا آنچه در شعر آیینی وجود دارد مدح اهل بیت است.   

  این شاعر در ادامه با توجه به شغل و دغدغه اصلی خود که فوتبال است، به برنامه هایی که برای ماندگار شدن در ادبیات دارد نیز اشاره کرد و گفت: اولویت اول، شغل و تمرکزِ اصلی من فوتبال است. درآمد من از این راه تامین می‌شود و نسبت به قراردادهایی که میبندم متعهدم. اکثر بچه‌ها شاید در اوقات فراغت به کارهای دیگری مشغول شوند. سعی می کنم در اوقات فراغتم تاجایی که ذهنم آماده باشد، شعر بگویم و از ادبیات دور نشوم. مولف مجموعه «پرواز 69» به مشکلات چاپ این اثر اشاره کرد و افزود: خدارو شکر انتشارات مختلفی به ما پیشنهاد چاپ کتاب داده‌اند و ما با انتشارات نزدیک‌تر به توافق رسیدیم. 

بدون تعارف چون بازیکن فوتبال هستم انتشارات تمایل بیشتری به چاپ کتاب من نشان می‌دادند. متاسفانه شاعران زیادی مشکل انتشار کتاب دارند و برای چاپ ناچارند مبالغی را برای چاپ کتاب خود به انتشارات بپردازند. امیدوارم برای شاعران مستعد فضایی ایجاد شود که به حق خود دست پیدا کنند و به جای پرداخت مبلغ به انتشارات، حق تالیف خود را دریافت کنند و حتی رنکینگ برای شاعران به وجود بیاید.   شایان مصلح تفاوت های دنیای شعر و ورزش را اینگونه بیان کرد: فوتبال با جسم و شعر و ادبیات با روح انسان سر و کار دارند. همه فوتبالیست‌ها احساس دارند. یکی احساسش را در قالب شعر و دیگری به شیوه‌ای دیگر بروز می‌دهد. درست است که این فضاها از هم دورند، ما آمده‌ایم که کمی این دو فضا را به هم متصل کنیم.(با لبخند)   

 وی در پاسخ به این پرسش که اگر بنا باشد در یکی از سه عرصه شعر، ورزش و مداحی ماندگار شوید کدام را انتخاب می‌کنید و چرا؟ گفت: فوتبال شغل ماست و نهایتا از سی و پنج سالگی باید فوتبال را کنار بگذاریم. ادبیات، مداحی و زمینه‌های دیگر تمام شدنی نیست و تا آخر عمر ادامه دارند و قطعا ماندگارترند.   این شاعر به پیشینه ادبی خود نیز اشاره هایی داشت و افزود: از سال 91 با شعر عاشقانه کارم را شروع کردم تا سال 93 این روند ادامه داشت و کارهای آیینی‌ام را از سال 93 آغاز کردم و هر چه بیشتر پیش رفتم این روند بیشتر جدی شد و این در کتابم مشهود است. اما برنامه ام این است که مضامین عاشقانه، مذهبی و حتی شعر اجتماعی را با هم پیش ببرم.  

مصلح پیش بینی اش از موفقیت «پرواز 60» را چنین بیان کرد: شاید چون اغلب اشعار آیینی سروده‌ام افراد مذهبی بیشتر با کتابم ارتباط برقرارکنند.  همچنین افراد علاقه‌مند به اشعار عاشقانه و فوتبالی‌ها به عنوان یک قشر جدید. شاعر مجموعه «پرواز 69» در پایان به انجمن های ادبی و شاعرانی که در راه موفقیت، وی را همراهی کرده اند اشاره کرد و افزود: علیرضا هاشم‌پور در انجمن رودبار نقش بسیار موثری داشت. آقایان جنتی، معاذی، جهان‌وند، رشیدی‌پور، عبدالمهدی نوری و استاد ساعد باقری مرا در این مسیر طولانی یاری کردند.