آیین یادبود استاد «حسن اسدی شبدیز» برگزار شد

به گزارش اختصاصی خبرگزاری شعر ایران-تارنا:آیین یادبود استاد حسن اسدی شبدیز، شاعر نام‌آشنای معاصر،۱۴ مرداد در فرهنگسرای ارسباران با حضور جمع کثیری از اهالی شعر و ادب و هنر برگزار شد. در این مراسم که با اجرای اکبر کتابدار آغاز شد، دوستداران و همکاران این هنرمند فقید به بیان خاطرات و ویژگی‌های شخصیتی و هنری او پرداختند.

اکبر کتابدار، مجری برنامه، در ابتدای مراسم با تسلیت به اهالی فرهنگ، از حاضران خواست تا به یاد این شاعر گرانقدر که «به یک‌باره از میان ما پر کشید»، یک دقیقه سکوت کنند. او همچنین به تلاش‌های بی‌دریغ دوستان و خانواده استاد در دوران بیماری اشاره کرد و از آنها قدردانی نمود.

در ادامه، سخنرانان متعددی به روی صحنه رفتند و به ابعاد مختلف زندگی و هنر استاد اسدی شبدیز پرداختند. محمد سلمانی، شاعر برجسته، ضمن تسلیت، خاطره آشنایی خود با استاد را در جلسات شعر تعریف کرد و در پایان قطعه‌ای از شعر خود را تقدیم روح او کرد. امید صباغ‌نو نیز با تأکید بر لزوم قدردانی از بزرگان در زمان حیاتشان، به این نکته اشاره کرد که بهتر است مراسم بزرگداشت را در زمان زنده بودن هنرمندان برگزار کنیم. پس از صحبت‌های او، استاد فاطمی به همراه استاد آراد به اجرای موسیقی نی پرداختند و اشعاری از استاد فقید را با نوای نی همراه کردند.

یکی از سخنرانان اصلی مراسم، دکتر مینا آقازاده بود که با متنی تاثیرگذار و مفصل، به معرفی کامل‌تر استاد اسدی شبدیز پرداخت. آقازاده با اشاره به تحصیلات استاد شبدیز در رشته زیست‌شناسی، تأکید کرد که او «در زیست‌بوم شعر تنفس می‌کرد». وی سبک شعر او را متاثر از بیدل دهلوی دانست و از او به عنوان شاعری مردم‌دار و بی‌ادعا یاد کرد. او همچنین با بیان اینکه «امضای شعری» اسدی شبدیز در ترکیب‌سازی‌های خاص او نهفته بود، شعری از او را برای حضار قرائت کرد. وی گفت که در اشعار او می‌توان رد پای مردی مهربان با آرزوهای دور و دراز را دید، اما دریغا که روزگار نامهربان دفتر عمرش را بست، هرچند دفتر شعرش هرگز بسته نخواهد شد.

رضوان ابوترابی در سخنان خود به بحث مرگ و زندگی پرداخت و با اشاره به این جمله که «مرگ پایان کبوتر نیست»، از این غم به عنوان «حسرت‌های یک نفره و پایان آرزوها» یاد کرد. او همچنین از تلاش‌های افرادی که در روزهای پایانی عمر در کنار استاد بودند، قدردانی کرد و گفت: «این عزیزان مهربانی را به شهر بازگرداندند و به ما یاد دادند که آخرش به جایی می‌رسیم که آدم‌ها عکس‌های ما را به دیوار می‌چسبانند.»

امیر ارجینی نیز با تأکید بر مهربانی و خوش‌رویی استاد اسدی شبدیز، از او به عنوان فردی یاد کرد که همواره به دوستان خود عشق می‌ورزید.و شعری با موضوع پدر به او تقدیم کرد.

 گلایه از عدم دفن در قطعه نام‌آوران

در بخش دیگری از مراسم، سید عباس سجادی از اهمیت انسانیت در دنیای امروز سخن گفت و با لحنی گلایه‌آمیز به مسئله دفن استاد شبدیز پرداخت. او فاش کرد که با وجود تلاش‌های زیاد دوستان، شورای شهر تهران با دفن پیکر استاد حسن اسدی شبدیز در «قطعه نام‌آوران» مخالفت کرده است، به این دلیل که او «درجه یک هنری» نداشته و در جشنواره‌های معتبر مقام کسب نکرده است. این بخش از سخنان وی، واکنش بسیاری از حاضران را در پی داشت.

افرادی همچون اصغر علی کرمی،رضا رفیع، رضا پناهی آلواراس،بهروز یاسمی،جواد خلیلی،جمال بیگ،حمیدرضا شکارسری نیز به سخنرانی پرداختند و یاد و خاطره این شاعر فقید را گرامی داشتند.انتهای این نشست با شعرخوانی شاعر خردسال مایا دلاوری و سخنرانی استاد هرمز علی پور پایان یافت. پیکر این شاعر در زادگاهش، سراب، به خاک سپرده شده است.

اتمام خبر/