کوچه بی رهگذر شده اما؛
به گزارش تارنا: الهه دهقان، شاعر، ترانهسرا و پژوهشگر زبان فارسی، از چهرههای فعال و خوشنام ادبیات معاصر ایران است که از سال ۱۳۹۶ تاکنون با انتشار آثار متنوعی در زمینه شعر، ترانه و پژوهشهای زبانی، جایگاه ویژهای در میان اهالی ادب و هنر کشور به دست آورده است.
او با نخستین مجموعه شعر خود با عنوان «مجنون بیپروا» توانست توجه مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کند؛ اثری که نهتنها با استقبال چشمگیری روبرو شد، بلکه عوائد آن نیز به نیت امور خیریه به مؤسسه محک اهدا گردید. دهقان پس از این موفقیت، به صورت تخصصی وارد عرصه ترانهسرایی شد و آثار متعددی از او با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مرحله اجرا رسید. وی در ادامه با نگارش کتاب «ریشههای تاریخی برخی اصطلاحات و ضربالمثلهای فارسی» بار دیگر توانایی خود را در پژوهشهای زبانشناختی به رخ کشید و از آن زمان، فعالیت حرفهای خود را در حوزه ویراستاری نیز آغاز کرد.
ماه ومهتاب وعشق ممنوع است
ردپایی در این حوالی نیست
کوچه بی رهگذر شده، اما
پنجره از نگاه خالی نیست
یاد دیروزهای رفته به خیر
پای ما کوچه را ورق میزد
ماه از روی تو شروع می شد
چشم تو طعنه بر شفق میزد
ما نرفتیم ، جاده می داند
این که از ره رسید غربت بود
آخرین لحظه ها به گریه گذشت
ما دو بودیم و مُشتی حسرت بود
رفتی و شهر بی تو غمگین ماند
سال ها بی تو آمد و بگذشت
دست هایم چقدر تنها شد
آه ای رفته از تبسم دشت
آن دو چشم سیاه را بردار
سوی آغوش خسته ام برگرد
من و کوچه همیشه منتظریم
در به رویت نبسته ام برگرد
*********************************
ثانیه ها یواش تر
عقربه ها دلگیرن
با بغض قلب ساعت ،
دق می کنن ، می میرن
منم شبیه ساعت
نبض نفس هام کُنده
حالی نداره قلبم
همین حوالی مونده
من و شب و یه جاده
یه آسمون ستاره
یه قلبی که به عشقت
زمستونش بهاره
وای که چقد قشنگه
رویای با تو بودن...
کنارتو نشستن
از تو ترانه خوندن
شعر و هوای بوسه
عطر و نگاه مستت
چن روز دیگه می گیری
دست منو تو دستت
دستایی که یخ می شه
وقتی نگام میکنی
قلبم چه تند می زنه
وقتی صدام میکنی
حتی اگه تو دنیا
یه کم اضافی باشم
کاش واسه دنیات گُلم
همیشه کافی باشم
وای که چقد قشنگه
رویای با تو بودن ...
کنار تو نشستن
از تو ترانه خوندن ...
شک نکنی به چشمام
وقتی نگات می کنم
فک نکنی تا ابد
یه وقت رهات می کنم
ترانه هام به نامت
سند زدم تمومه ...!
خنده ،خوشی دوس داشتن
بدون تو حرومه
ببین دارم با شعرام
تو رو نفس می کشم
محاله حتی فکرش
که از تو دس می کشم
وای که چقد قشنگه
رویای با تو بودن ...
کنار تو نشستن
ازتوترانه ترانه خوندن...
*********************************
یه بغض کهنه ای مونده
رو این لبخند اجباری
از این حال پریشونم
تو ،هم دیگه خبر داری
تو چشماتو به من بسپار
دل من عشق کم داره
ازم دوری بذار یادت
منو زنده نگه داره
مثه یک مجرم تنها
به عمق درد تبعیدم
گل امید باید کاشت
شاید یه روز تو رو دیدم
یه زن موهاشو می بافه
حالا تو شهر آغوشت
شبا تا صبح می خونه
دوسِت دارم در گوشت
شدی یک استکان لبخند
منم با یک بغل گرما
بیا آغوشتو وا کن
که دلتنگم واسه دریا ...
*********************************
محتاج روزای پُر از برفم
من عاشق فصل زمستونم
از این هوای لعنتی خستم
دلتنگ اون سرما و بارونم
شاید هوا انقدر هم بد نیست
حالم ولی افسوس داغونه
اصلا دل من قرص و محکم نیست
دنیا واسم بی تو یه زندونه
با گریه شب تا صبح بیدارم
هرشب تو این خونه ، دلم خونه
اصلا حواست نیست من هستم
جایی که تو نیستی یه زندونه
دارم گلایه می کنم رسما
گرما و سرماو.... همش حرفه
کاشکی می فهمیدی که رنگ عشق
سپید مطلقه مثه برفه
*********************************
یه احساس حسادت باز دارم
به اون سیگاری که روی لباته
چه حالی می کنه تلخیش هر روز
با اون لبهایی که مثل نباته
ببخشیدا جسارت می شه...اما
رقیب سخت من سیگار باشه!
یه زیر سیگاری و یه فندک و دود
می تونه با دلتون یار باشه؟!
یه پاکت کنت یا اینکه وینستون...
با دستت هی هم آغوشه دوباره
یه حسی داره که من هم دلم خواست
بسوزم دود شم... با این ترانه
آقا اون آخری سیگار قبلی
به یاد من نبود و می کشیدی
این آخری که روشن کردی امشب
به عشق من به فکر من کشیدی؟!
خوش اقباله همون دودی که هر روز
تو دنیای شما تو یه حصاره
ببین این لعنتی بی مروت
همین سیگار دنیاتونو داره!
*********************************
ازم دوری بیا یک شب
به شهر قلب این خسته
نذار درهای دل تنگی...
بمونه تا ابد بسته
منم اینجا بدون تو ...
از آدم ها دیگه سیرم
از این تهران ، از این دوری
از این تنهایی دلگیرم
دیشب رفتم یه جای خوب
همین میدون آزادی...
اونم انگار تو رو می خواست!
چه کاری دست ما دادی؟!
یه جای دنج دیگه هست
تو نزدیکی پارکِ شهر...
منو تنها که می بینه
تو که نیستی می کنه قهر
نشستم روبروی شهر
چه برجی شده این میلاد
با قلبی عاشق و بی تاب
زدم اسم تو رو فریاد...
دلم تنگه تو یادت رفت...
هوای این جا پُر دوده
نباشی بی هوای تو ...
دلم درگیر کمبوده
برچسب ها: ترانه الهه دهقان شعر