نخستین خبرگزاری شـعر و ترانه ایـران
«زمین شورده سنبل برنیاورد»؛
به گزارش خبرگزاری شعر ایران-تارنا:آیین رونمایی از تندیس وحشی بافقی، شاعر بزرگ و صوفی‌مشرب سده دهم هجری، با حضور رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد و جمعی از استادان، شاعران و مدیران فرهنگی در تالار مرکزی یزد برگزار شد. در این مراسم، چهره‌ی شاعرِ عاشق‌پیشه‌ی بافقی پس از ۵۰۰ سال، در قالب مجسمه‌ای باشکوه به مردم یزد و ایران معرفی شد.
وحشی بافقی، زاده‌ی بافق یزد در سال ۹۳۹ هجری قمری، یکی از برجسته‌ترین غزلسرایان فارسی است که اشعارش آمیزه‌ای از شور انسانی، عرفان عاشقانه و درون‌مایه‌های اخلاقی و اجتماعی است. دیدگاه شاعرانه‌ی او، مبتنی بر صداقت در احساس، سادگی در بیان، و توجه به رنج‌ها و زیبایی‌های زندگی انسانی است. وحشی، شعر را ابزار بیان درونی‌ترین عواطف و تأملات انسانی می‌دانست و در این راه، به زبان مردم نزدیک شد.
در میان آثار او، غزل‌های عاشقانه و مثنوی ناتمام فرهاد و شیرین جایگاه ویژه‌ای دارند. ابیاتی چون:
به جور، ترک محبت خلاف عادت ماست
وفا مصاحب دیرینه ی محبت ماست
تو و خلاف مروت خدا نگه دارد
به ما جفای تو از بخت بی مروت ماست
از جمله نمونه‌های درخشان سبک شاعرانه‌ی وحشی بافقی‌اند که همچنان در حافظه‌ی دوستداران شعر فارسی زنده‌اند.در مراسم رونمایی، مدیرکل ارشاد یزد با اشاره به «پایداری شعر وحشی در جان مردم ایران» گفت: «او از آن شاعرانی است که میان مردم زیست و به زبان مردم سخن گفت؛ صدایی که از بافق برخاست، اما در شعر فارسی ماندگار شد.»
تندیس تازه‌ی او، به گفته‌ی برگزارکنندگان، قرار است در میدان مرکزی بافق نصب شود تا یادآور جایگاه ادبی این شاعر باشد که خود از چهره‌های درخشان خراسان فرهنگی و از آخرین نمایندگان سبک عراقی در قرن دهم به شمار می‌رود.
وحشی بافقی در سال ۹۹۱ هجری درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد. امروز، پس از پنج قرن، شهر بافق بار دیگر میزبان اوست — نه در هیأت یک شاعرِ فراموش‌شده، بلکه به عنوان چهره‌ای که شعرش هنوز زنده است، و زمینی که شاید روزی، سنبلِ یادش بر آن شکفت.
/اتمام خبر
برچسب ها: وحشی بافقی یزد