نشست نقد و بررسی پنج مجموعه‌شعر فرزاد کریمی

به گزارش خبرگزاری شعر ایران_تارنا: دبیر نشست دکتر حمیدرضا شعیری، استاد زبان و ادبیات فرانسه، نشانه_معناشناس و نظریه‌پرداز در حوزه‌ی نشانه‌شناسی بود که نشست را با یادی از استاد صدرالدین شجره و صدای جاودانه‌ی او که شعرهای آلبوم شعری "اقلیما"،سروده‌ی فرزاد کریمی، را به درجه‌ای بالاتر از رسایی رسانده است، آغاز کرد. 

علیرضا بهنام، نخستین سخنران نشست، شاعری فرزاد کریمی را به دو دوره تقسیم کرد: دوره‌ی تفسیر زبان و نگاه اسطوره‌ای(سه مجموعه‌ی نخست) و دوره‌ی تمایل به روایت‌های امروزی، تصویرپردازی و اجرای زبانی (دو مجموعه‌ی بعد‌‌). او با ذکر نمونه‌هایی، بازخوانی پاره‌ای شگردهای شاعران دهه‌ی هفتاد را از دیگرویژگی‌های شعر این شاعر دانست.

فیض شریفی سخنران دوم برنامه بود. او با تحلیل فرم و بیان شیوه‌های تلفیق فرم و اندیشه در شعرهای فرزاد کریمی، لحن او را در شکل‌گیری فرم بسیار مؤثر دانست. به عقیده‌ی شریفی هرجا زبان کریمی پرخاش‌گر می‌شود، فرم در شعر او از دست می‌رود. استفاده از  توصیف‌های شعر کلاسیک ایران در وصف شاهدان مرد برای معشوقه‌ی زن از دیگر ویژگی‌های شعر کریمی از دید شریفی است. عبور از شعر پاستورال در "فعلن بدون نام" تا تکنو_پاستورال در "با عاطفه‌های قرن مفرغ" تا شعر شهری در "گوزنی درون سینه‌ام دست‌وپامی‌زند" نیز خصوصیت محتوایی این شعرهاست. 

دکتر مهدی محبتی سومین سخنران نشست، نقد ساختاری از سه منظر فرم، محتوا و زبان و انتقاد به فرم در شعر فرزاد کریمی را محور گفتار خود قرار داد. از دید او شعر کریمی در پاره‌ای موارد دچار ضعف ساختاری است. این استاد ادبیات همه‌گیرنشدن شعر کریمی را دلیلی بر این دانست که او هنوز به زبان و فرم خاص شعری خود نرسیده است. 

سخنران بعد دکتر قدرت‌الله طاهری بود که گفتار خود را باعنوان «شاعران، نگاه‌بانان حافظه‌ی جمعی ملت‌ها» بیش‌تر به محتوای شعر دفترهای مورد نقد اختصاص داد. او با تأکید بر تفاوت نگاه مورخ و شاعر به تاریخ، نقش تاریخ را در شعرهای کریمی بسیار پررنگ دانست؛ تاریخی که از اسطوره آغاز می‌شود و تا وقایع اجتماعی امروز ادامه می‌یابد. 

در پایان،‌ استادان شهرام اقبال‌زاده، دکتر محمود جعفری دهقی، دکتر داودرضا کاظمی، دکتر رضا ترنیان و مسیح طالبیان(هایکوسرا) نقطه‌نظرات خود را درباره‌ی موضوع نشست مطرح کردند. 

اتمام خبر/