بر اساس خبری از حوزه هنری نشست‌های تخصصی پژوهشی «شعر» انقلاب اسلامی با حضور «محمدرضا سنگری»، «اسماعیل امینی» و «علیرضا بدیع» 19 آذر ماه در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد. امینی در ابتدای این نشست در مورد مسئله پژوهش در حوزه ادبیات انقلاب اسلامی، گفت: مسئله اصلی پژوهش در حوزه ادب انقلاب اسلامی، خطایی است که در حوزه پژوهش وجود دارد، عموم دانشگاهیان و حوزویان فکر می‌کنند که پژوهش به معنای گردآوری مطالب از کتابخانه‌ها و اینترنت است. در نهایت نیز همین مطالب را در قالب پایان‌نامه‌های دانشگاهی به اساتید دانشگاهی ارائه می‌کند و آن‌ها نیز که معمولا در این امر سهل‌انگار شده و توجه دقیقی به پژوهش ندارند، می‌پذیرند. او با بیان اینکه وجود ادبیات انقلاب برای آن نیست که ما به آن دلبستگی داریم یا اینکه به سفارش نظام حکومتی پیگیر آن هستیم اظهار کرد:ادبیات انقلاب بسیار گسترده‌تر است، دوران انقلاب و دفاع مقدس حتی اگر دوران درخشانی برای ادبیات ایران هم نباشد، حداقل تکه جدا نشدنی‌ای از تاریخ کشور ما است. دوران انقلاب و دفاع مقدس برای تمامی مردم ایران ارزشمند و تاثیرگذار است، مگر می‌شود شاعری را یافت که نشانه‌ای از ارزش‌های مردمی درون اشعارش دیده نشود؟ دوران انقلاب یکی از ارزش‌های مهم مردمی است که نمی‌توانیم آن را کنار بگذاریم. بلکه باید روز به روز آن را تقویت کنیم. این شاعر پرسش‌هایی را که برای شعر انقلاب اسلامی اولویت دارد طرح کرد و گفت: این پرسش‌ها برای شناخت و ترسیم راه آینده ادبیات انقلاب لازم و ضروری هستند، آیا گونه شعری با عنوان «شعر انقلاب اسلامی» داریم؟ یا اینکه چنین گونه‌ای از شعر تنها ساخته خواسته‌های شخصی ما است که دوست‌دار انقلاب هستیم؟ اگر چنین ادبیاتی شکل گرفته آیا به انتخاب مولفان ادبیات بوده یا به سفارش نظام حکومتی شکل‌گرفته است؟ آیا طی گذشت 40سال از انقلاب اسلامی شعر و ادبیات آن تغییر کرده و یا ثابت مانده است؟ آیا می‌توانیم آثار انقلاب را به دو دسته طبیعی به معنای بیان واقعیات انقلاب و دسته مدافع انقلاب تقسیم کنیم؟ وقتی می‌گوییم شعر و ادبیات انقلاب اسلامی آیا توقع داریم که همه مولفه‌ها به یک شیوه تحلیل داشته باشند و یا اینکه طیف‌های مختلف سیاسی، زبانی و اجتماعی در آن را می‌پذیریم؟ آیا به لحاظ ساحت‌ها و قالب‌ها فراروی داشتیم؟ آیا گسترده‌تر شده و یا محدودتر شده است؟ او افزود: یکی از مشکلاتی که پژوهش در ادبیات کشور ما دارد این است که اگر یک نفر یک نظری را، چه درست و چه غلط، ارائه کند، تا سال‌های سال آن نظر میان دانشگاهیان نهادینه می‌شود. مثال این موضوع نظری است که در مورد «قیصر امین‌پور» در دوره‌ای از سوی شخصی بیان شد. سنگری نیز در این برنامه به معرفی یک پژوهش درست پرداخت و گفت: اگر پژوهش را تلاشی عالمانه، روشمندانه و فرایندی برای دستیابی به یک مسئله بدانیم باید به چند عنصر توجه داشته باشیم، اولین عنصر لازم برای انجام پژوهش، داشتن دانش کافی برای آن است. علاوه بر دانش و بینش، باید منش به معنای صداقت و انصاف هم داشته باشد. چرا که باید حقیقت را در پژوهش‌های خود ارائه کند نه آنچه مورد علاقه شخصی‌اش است. همچنین باید ضرورت پژوهش در ادبیات انقلاب را درک کنیم. چرا که برخی‌ها معتقدند برای پژوهش در این زمینه باید اجازه دهیم حداقل یک سده از ادبیات انقلاب عبور کند، سپس به بررسی آن بپردازیم. اما چنین کاری می‌تواند به فراموشی ادبیات انقلاب اسلامی منجر شود. این شاعر خاطرنشان کرد: ادبیات انقلاب کشور ما نباید فرصت حضور و آفرینندگان آثار انقلابی را از دست بدهد؛ چرا که اگر آن‌ها دیگر در بین ما نباشند نمی‌توانیم آثار تولیدی آن‌ها را به خوبی بشناسیم. او با بیان اینکه عناصر زیبایی‌شناسی یکی دیگر از مفاهیم لازم برای پژوهش است، اظهار کرد: عناصر زیبایی‌شناسی آثار هنری به‌خصوص در شعر به فهم متن شعر به ما کمک می‌کند که نباید مورد غفلت قرار گیرد. از طرفی دیگر پژوهشگر برای انجام پژوهش خود باید ابتدا بداند با کدام عرصه پژوهشی روبه‌رو است. مثلا با عرصه ادبیات دفاع مقدس روبه‌رو است. اگر به این عرصه نپردازد و آنچنان که شایسته است رسیدگی نکند، بخشی از ادبیات امروزمان را از دست می‌دهیم. همان‌طور که بسیاری از فرهنگ ادبیاتی خود را با سهل‌انگاری و عدم پرداخت‌های ادبی از دست داه‌ایم.
سنگری نیز در ادامه با اشاره به برخی قوانین دانشگاهی که موجب آسیب به پژوهش در ادبیات کشور ما می‌شود، گفت: ما در کشور با مقوله‌ای به نام پژوهش‌های زخمی روبه‌رو هستیم. یعنی موضوعات خوبی که از سوی برخی‌ها به صورت ناقص انجام شده است و دیگر به کسی اجازه انجام دوباره آن پژوهش را نمی‌دهند. این در حالی است که انجام پژوهش‌های ناقص در دانشگاه‌های کشور موجب ضعیف شدن علوم مختلف کشور می‌شود. سنگری همچنین یادآور شد: باید بررسی کنیم که چقدر از حضور ادبیات انقلاب و فرهنگ ما در بیرون از مرزهای کشور غافل مانده‌ایم. مثلا شعر انقلاب در خارج از کشور ما چقدر توانسته تاثیرگذار باشد؟ همچنین چقدر ما از اشعار دیگر کشورها تاثیر پذیرفتیم. این شاعر خاطر نشان کرد: ژرفابخشی و گسترش، عنصر دیگر در حوزه پژوهش‌های شعر انقلاب است که باید مورد توجه قرار گیرد. برخی از پژوهش‌های انجام شده در حوزه شعر انقلاب نیز مربوط به دو دهه قبل است، در حالی که امروزه تغییر تحولاتی شکل گرفته است. شعر انقلاب باید از سطحی نگری دوری کند و تا می‌تواند عمیق به موضوعات مختلف نگاه داشته باشد. سنگری در مورد ابهامات ایجاد شده در شعر انقلاب نیز گفت: ابهام‌زدایی در مقابل معارض‌های ادبی یکی دیگر از نکات مهمی است که باید برایش کاری انجام شود. اهالی شعر و ادبیات انقلاب در مقابل شبهات ادبی هیچ‌کاری نکرده‌اند. باید زمینه مناسب را برای رفع این ابهامات فراهم آوریم. در ادامه این برنامه امینی با اشاره به ابتدای شکل‌گیری شعر انقلاب اظهار کرد: پس از انقلاب عده‌ای از جوانان در حوزه هنری جمع شدند و شروع به کار در عرصه شعر انقلاب کردند. در این شرایط عده‌ای می‌گفتند که این جوانان سعی دارند با وارد ساختن مطالب مذهبی در شعر تغییر و تحولی ایجاد کنند اما شکست می‌خورند. اما دیدیم که شد. جریان شعر انقلاب اسلامی ادامه منطقی شعر فارسی است. با این تفاوت که شاعران کهن شعر فارسی انسانی را می‌آفریدند که سراپا پاکی و شجاعت باشد و تا آخرین توان خود پای حمایت از سرزمین خود می‌ایستد. اما در دوران انقلاب و دفاع مقدس ما در واقعیت با چنین انسان‌هایی روبه‌رو شدیم. همچنین سنگری درباره جریان ادبیات انقلاب، گفت: اولین ویژگی، جریان تداوم و ماندگاری است. باید بررسی کنیم که آیا جریان فرهنگ انقلاب و دفاع مقدس مستمر است. دومین ویژگی جریان انقلاب میزان تاثیرگذاری آن است که هم از درون جامعه کشور و هم در بیرون از جامعه کشور خودمان باید مورد بررسی قرار گیرد. او در پایان اظهار کرد: ادبیات و شعر انقلاب دارای ویژگی خاصی است که آن را از ادبیات پیش از انقلاب متمایز می‌سازد. آن ویژگی امید است که پس از انقلاب در آثار شاعران ما موج می‌زند.ادبیات امروز کشور ما هم جریان است و هم جریان‌ساز است. ادبیات شعر امروز کشور ما آفاقی است. ادبیات امروز کشور ما مملو از عرفان است. اما اینکه قابل مقایسه با ادبیات کهن ما هست یا خیر، موضوع مناسبی برای انجام پژوهش است. کد خبر: 740
