کودکی‌هایمان سرشار از خاطراتی است که از شعرهای او داریم. او تمام عمرش را وقف شعر و پژوهش در ادبیات کرد. و «ق»، حرف آخر عشق، آغاز نام کوچک او بود. امروز، دوم اردیبهشت ماه، زادروز قیصر امین‌پور است و تارنا به همین بهانه، مروری بر زندگی این شاعر نامدار معاصر خواهد داشت. قیصر امین‌پور در ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ در روستای گتوند از توابع شهرستان شوشتر در استان خوزستان به دنیا آمد. قیصر دوران راهنمایی را در مدرسه‌ی دکتر معین و دوران دبیرستان را در دبیرستان آیت‌اله طالقانی دزفول گذراند. در سال ۱۳۵۷ در رشته‌ی دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد اما پس از مدتی از این رشته انصراف داد. قیصر به دلیل علاقه به ادبیات، در سال ۱۳۶۳ در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی مشغول به تحصیل شد و ادبیات را تا مقطع دکتری ادامه داد. او در سال ۱۳۷۶ از پایان‌نامه‌ی دکتری خود با عنوان«سنت نوآوری در شعر معاصر» با راهنمایی محمدرضا شفیعی کدکنی دفاع کرد و پایان‌نامه‌اش در سال ۱۳۸۳ از سوی نشر علمی و فرهنگی منتشر شد. از شاعرانی بود که وجودش بر شکل‌گیری بخش شعر حوزه‌ی هنری بسیار موثر بود. امین‌پور اولین مجموعه‌اش با نام «در کوچه آفتاب» که دفتری از رباعی و دوبیتی بود، در سال ۱۳۶۳ منتشر کرد. او به دنبال مجموعه‌ی اول «تنفس صبح» را منتشر کرد. قیصر امین‌پور، در حوزه‌ی ادبیات کودک و نوجوان نیز تاثیرگذار بود و از او مجموعه‌هایی مانند «مثل چشمه، مثل رود»، «به قول پرستو» و «ظهر روز دهم» بر جای مانده است. قیصر مدتی نیز به سردبیری سروش نوجوان مشغول بود. مقالات علمی او امروز مورد استناد بسیاری از اهالی قلم است. دکتر قیصر امین‌پور از شاعران برتر دفاع مقدس در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ است.
دکتر قیصر امین‌پور، تدریس در دانشگاه را در سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. وی همچنین در سال ۱۳۶۸ موفق به کسب جایزه نیما یوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین شد. دکتر امین‌پور در سال ۱۳۸۲ به‌عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد. قیصر در آخرین روزهای سال ۷۷ دچار سانحه تصادف و به شدت مجروح شد. شدت جراحات به حدی بود که او تا مدت‌ها تحت جراحی و معالجه قرار می‌گرفت و حتی برای ادامه‌ی معالجات به انگلستان رفت. در سال ۱۳۸۱ ، قیصر تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفت و نسبتا بهبود یافت. آبان‌ماه ۱۳۸۶ بود که دکتر قیصر امین‌پور بر اثر مشکلات قلبی و کلیوی در بیمارستان دی درگذشت و پیکرش در گتوند (زادگاهش) به خاک سپرده شد. برای شناخت هر شاعر، بهترین راه خواندن اشعاری‌است که از وی به جای مانده است. بی‌شک چنین اشعار لطیفی نشان دهنده‌ی روحی بلند و طبعی ظریف است. با هم قطعه شعری از او می‌خوانیم. روحش شاد و یادش گرامی باد. حرف های ما هنوز ناتمام...
تا نگاه می کنی:
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش از آنکه با خبر شوی
لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود
آی...
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان
چقدر زود
دیر می شود کد خبر: 449
خبرنگار: زهرا محمدی
