به قلم شهره بهروزه؛-کتاب پژوهشی «دامگه حادثه» منتشر شد-

  کتاب پژوهشی «دامگه حادثه (هبوط در مثنوی و غزلیات حافظ)» به قلم شهره بهروز راهی بازار شد. این پژوهشگر گفت در کتاب «دامگه حادثه» تلاش کرده است دیدگاه‌های خاص مولوی و حافظ را درباره داستان هبوط مورد بررسی قرار دهد و با ارائه شاهدمثال از سروده‌های این دو ابرمرد ادبیات فارسی، خوانندگان را با شباهت‌ها و تفاوت‌های نگرش آن‌ها آشنا کند.   او درباره این کار پژوهشی خود که ماحصل پروژه تحقیقاتی کارشناسی ارشدش در رشته زبان و ادبیات فارسی است اظهار کرد: همیشه یکی از سوالاتی که  هر انسانی را در دوره کودکی مشغول خود کرده پی بردن به راز تولد و چگونگی پیدایش انسان است ولی بعد از آگاهی از ظاهر این امر کمتر کسی به راز پیداش انسان و هبوط آن می‌پردازد. در مجموع اعتقاد به هبوط در میان ملل مختلف با دیدگاه‌های مختلف وجود دارد ولی نکته جالب این‌که در هیچ یک از این باورها و اساطیر کهن به مفهوم آفرینش «از هیچ» بر نمی‌خوریم. در واقع همه اساطیر مثل همه ادیان به نظم خاص در هستی و آفریننده اولیه معتقدند.   بهروز افزود:  مولوی و حافظ هر کدام با دیدگاه خاصی با موضوع هبوط مواجه شده‌اند. داستان آدم و شیطان یکی از پرکاربردترین داستان‌های مثنوی است و مولوی با داستان‌پردازی و زبانی سمبولیک از داستان‌های گذشته و قرآنی استفاده کرده است. در آغازین ابیات مثنوی که همان «نی‌نامه» است می‌بینیم نی یعنی مولوی از عالم معنا بریده شده و با این جدایی به دنیا هبوط کرده و از این آمدن شکایت دارد و از نیستانی نام می‌برد که عالم معناست و از این بریده‌شدن و جدایی که همان هبوط است، هم خودش می‌نالد و هم همه انسان‌ها را به نالیدن درمی‌آورد و منتظر بازیابی روزگار وصل خویش است.   این دانشجوی دوره دکترای ادبیات و زبان فارسی تصریح کرد: اما نگاه حافظ کاملا متفاوت است. حافظ معلومات قرآنی و مباحث دینی و عرفانی را با عشق در غزلیاتش ادغام کرده و در جای جای غزلیات خود از آن‌ها استفاده کرده است. آرایه بارز ادبی و شاهکار حافظ «ایهام» است و لحن او در بیان به طنز می‌گراید به گونه‌ای که برخی بر این باورند که ایهام در دیوان حافظ به ابهام کشیده می‌شود و در رابطه  با ایهام در کلام حافظ می‌توان شعر حافظ را به تست‌های رورشاخ در عالم روانشناسی تشبیه کرد که قرار دادن دو برگ کاغذ و جوهرشکلی پدید می‌آورد و هر کس شکل را با توجه به ذهنیات خود تعبیر و تفسیر می‌کند.   شهره بهروزه یادآور شد: آدم و حوا در بهشت از نعمت‌های بهشتی بهره می‌برند و با آن همه نعمت تنها یک ممنوعیت داشتند و آن این‌که نباید از میوه یک درخت بخورند. وسوسه‌های شیطان رانده‌شده در آن‌ها اثر می‌گذارد و با نزدیک شدن به درخت میوه ممنوعه از بهشت مطرود می‌شوند. با این هبوط و رانده شدن به روی زمین تاریخ خلقت بشری رقم می‌خورد. چرا آدم باید این همه نعمت‌ها را به دو گندم بفروشد؟ و چرا خدا شیطان رانده‌شده را به حریم آدم و حوا راه می‌دهد و چرا درخت ممنوعه را آفریده و در آخر هبوط‌کرده‌ای را چگونه خلیفه‌الله می‌داند؟ تمامی این پرسش‌هاست که دستمایه ‌آثار ادبی شاعران و نویسندگان قرار گرفته و می‌گیرد.   کتاب «دامگه حادثه» در سه فصل در انتشارات تیرگان منتشر شده است. فصل اول به موضوع هبوط و اسطوره  اختصاص دارد. فصل دوم آن مربوط به هبوط در ادیان و تفاسیر است و بالاخره فصل سوم هبوط در مثنوی و دیوان حافظ را مورد بررسی قرار می‌دهد. کد خبر: 423 منبع: ایسنا