اجازه نمی‌دهم موسیقی برایم تصمیم بگیرد  

علی بحرینی با حضور در برنامه«چشم شب روشن» بر سر میز ترانه حاضر شد.

ساعات آغازین روز چهارشنبه علیرضا بدیع، مجری-کارشناس بخش میز ترانه برنامه چشم شب روشن میزبان علی بحرینی شاعر، روزنامه نگار و ترانه سرا بود.  

بحرینی در ابتدا در پاسخ به این پرسش که نویسندگی به ترانه سرایی وی صدمه زده یا خیر گفت: من سالهاست که می‌نویسم و این نویسندگی هیچ گاه به کارهای دیگرم صدمه نزده است. وقتی ترانه ای را خلق می‌کنم، می‌دانم که موسیقی آن به کدام سمت می‌رود. در واقع اگر در دهه 80 تحولی مثل «بنیامین بهادری» با روند ملودی سازی جدید در موسیقی اتفاق نمی‌افتاد، من هیچ گاه به ترانه به عنوان یک حرفه نگاه نمی‌کردم.   وی ادامه داد: با تزریق فضای جدید به موسیقی و انفجار جدید، این فضا به شدت تغییر کرد و از شکل مهندسی خود خارج شد.   این ترانه سرا در خصوص انتشار مجموعه ترانه های خود نیز گفت: مجموعه ترانه هایم را منتشر نکردم و فعلا هم قصد آن را ندارم. چراکه چاپ ترانه تعهداتی را به دنیای موسیقی و ادبیات به دنبال دارد. من جزئی از کل هستم. ترانه نوشتن به موسیقی تعهد ایجاد می‌کند. چاپ کتاب نوعی سوءاستفاده از آهنگساز و خواننده است. انتخاب نام کتاب وظیفه مولف است اما در صورت چاپ مجموعه ترانه، این وظیفه را ناخودآگاه موسیقی انجام می‌ دهد و من هرگز این اجازه را نمی‌دهم.   خالق ترانه غیر معمولی در پاسخ به این پرسش که چرا ترانه سرایان یکدیگر را نقد نمی‌کنند گفت: این وظیفه منتقدان صرف است. در ترانه هر کسی بداند، می‌تواند نقد کند. ترانه نویسی به اندازه ای دم دستی شده که هرکس می‌تواند منتقد باشد. حال اینکه در بسیاری از موارد با غرض ورزی همراه شده است. وی افزود: موسیقی خاصیت سیال و فرار بودن دارد. مقاومت ها باید ظریف انجام شود. تجربه ثابت کرده که تولد دوباره موسیقی با سد محکمی روبرو شده است.     علی بحرینی در ادامه به فعالیت حرفه ای خود در زمینه روزنامه نگاری و ارتباط آن با ترانه سرایی اشاره و تاکید کرد که کار نویسندگی به خصوص در زمینه روزنامه نگاری، با ترانه نویسی ارتباط مستقیم دارد. من از محمد صالح اعلا ممنونم که مرا ترانه نویس معرفی کرد. چراکه این دو تفاوت های فاحشی با هم دارند.   این ترانه نویس در پاسخ به پرسش علیرضا بدیع که می‌پرسد چگونه تمام ترانه هایت شنیده و با استقبال همراه می‌شود گفت: تکنیک در این عرصه به شدت مهم است. من سعی می‌کنم از کلماتی که می‌شنوم استفاده کنم. از 17 سالگی تمام حرف هایم را می‌نویسم. اولین ترانه ای را که نوشتم، احمد یاسر اجرا کرد. شخصا به مرحله پیش تولید در هر کاری معتقد هستم. اولین مطلبی که نوشتم چاپ شد، اولین ترانه ای که نوشتم اجرا شد  و از این بابت می‌توانم بگویم بسیار انسان خوش شانسی هستم.   بحرینی پیشنهادی برای ترانه سرایان ناشناخته نیز داشت و گفت: هرجا که ترانه سرای خوب حضور دارد، آهنگساز خوب هم همان اطراف است. وجود استودیوی مناسب و امکانات بیشتر در درجه بالایی از اهمیت قرار ندارد. شعر خوب و آهنگ مناسب حرف اول را می‌زنند و باعث ماندگاری یک اثر می‌شوند.   وی افزود: من اولین روزنامه نگار پاپ در حوزه موسیقی بودم. آزمون و خطاهای بسیاری کردم. بسیاری از افراد، سال های فعالیت و زحماتم را نادیده می‌گیرند و به یک یا دو کار بیشتر شنیده شده توجه می‌کنند که گاه با حرف ها و تهمت های فراوانی نیز روبرو بوده است.   علی بحرینی در پایان ضمن تشکر از محمد صالح اعلا و علیرضا بدیع، «چشم شب روشن» را ادامه برنامه «دو قدم مانده به صبح» دانست و روز ملی سینما را تبریک  گفت.   کد خبر: 647