مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی گفت: به جای آنکه جنگها را از منابع بیگانه روایت کنیم، نویسندگان را به سوریه، عراق و یمن ببریم تا آنها راوی مقاومت مردم این کشورها باشند. نویسندگان ما ۲۰ سال دیر به بوسنی رفتند؛ اما امیدوارم دیر به سوریه و یمن نرویم. بر اساس خبر رسیده از بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، نشست «۱۷ دقیقه حرف حساب» با حضور نویسندگان ایرانی در راهپیمایی «مارشمیرا» برگزار شد و طی آن مهدی قزلی، مدیرعامل این بنیاد و یکی از نویسندگان حاضر در راهپیمایی اخیر «مارشمیرا»، قصه بوسنی را قصه فراموشیها خطاب کرد. او حضور نویسندگان ایرانی در آیین بزرگداشت یاد و خاطره قربانیان نسلکشی سربرنیتسا در جریان جنگ بالکان را همانند ضربه دانست که سرانجام، شیشه فراموشی را فرو خواهد ریخت. قزلی خطاب به مسئولان کشور گفت: به گفته مرتضی سرهنگی، نویسنده حوزه دفاع مقدس، تاریخ جنگ را کسانی تعیین میکنند که در نهایت آن را روایت کرده باشند. از همین رو به جای آن که از منابع بیگانه جنگهای منطقه را روایت کنیم، اجازه دهند که نویسندگان را به سوریه، عراق و یمن ببریم تا آنها راوی مقاومت مردم این کشورها باشند. قزلی خاطرنشان کرد: نویسندگان کشورمان ۲۰ سال دیر به بوسنی رفتند. امیدوارم پای آنها با کمترین فاصله از جنگ به سوریه و یمن برسد و دیر به این مناطق جنگی نرویم. حجتالاسلام والمسلمین سیدابوالحسن نواب، رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب و پژوهشگر حوزه بالکان، نیز در سخنرانی خود در نشست «۱۷ دقیقه حرف حساب» که با حضور نویسندگان ایرانی حاضر در راهپیمایی «مارشمیرا» برگزار شد، گفت: بوسنی از جنگ جهانی اول زخم دارد؛ همان زمان که ولیعهد اتریش بر روی پل مقابل کتابخانه خسرو غازیبیگ ترور و به بهانه آن، جنگ جهانی آغاز شد. در حقیقت، بوسنی سه بار در قرن بیستم و در جریان جنگهای جهانی اول و دوم و جنگ بالکان، ویران شد و زخم خورد.
او با اشاره به اینکه حتی بعد از گذشت ۲۰ سال از واقعه کشتار سربرنیتسا هنرمندان با شرکت در راهپیمایی مارشمیرا به این موضوع وارد شدهاند، گفت: برای هنر، ورود در هر زمانی دیر نیست. هنر با ورود خود و با استفاده از شعر و داستان و فیلم، میتواند این وقایع را به نسلهای بعدی انتقال دهد. همچنین محسن رضوانی، شاعر و نویسنده، اظهار کرد: در ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ سه دانشجوی ایرانی را مقابل پای معاون رئیس جمهور آمریکا به شهادت رساندند که دکتر شریعتی سالها بعد، از آنها با تعبیر سه آذر اهورایی یاد کرد. خون این سه دانشجو خیلی برکت داشت و سند جنایت آمریکا شد. سه آذر اهورایی هم که در بوسنی تقدیم اسلام کردیم، خونهایی بسیار بابرکت داشتند. او افزود: مسأله بوسنی هم سند خیلی روشنی است بر چند موضوع دیگر. اول اینکه مردم جهان، مسلمانان را متهم به خشونت نکنند؛ حافظه تاریخی خود را تقویت کنند و بدانند که استفاده از بمبهای اتمی، راهاندازی جنگهای جهانی اول و دوم، نسلکشی و بردهداری، کشتار سرخپوستان و ... بدون حضور مسلمانان انجام شده است. پس مسأله بوسنی یک روش برای مواجهه با غربیها برای تبرئه مسلمانان از خشونت است.
حامد عسکری، شاعر و ترانهسرا، نیز با بیان اینکه سفر به بوسنی برای شرکت در راهپیمایی بزرگداشت قربانیان سربرنیتسا ذهنیت من درباره این کشور را عوض کرد، گفت: معتقدم ابرمفهومهای بیشتری برای گره زدن محکمتر ارتباط ما با بوسنی است. در کاروانسرای ۳۰۰ ساله بوسنی، رباعیات خیام به چشم میخورد. در بوسنی شرحی بر حافظ نوشته شده و اشتراکات واژگانی بسیار داریم که همه اینها نشان از خواهر ـ برادری فرهنگی بسیار عمیق ما دارد. این شاعر در بخش دیگری از سخنانش گفت: سفر به بوسنی سبب آگاهی من نسبت به وقایع این کشور شده و وادارم میکند که مطالعاتم درباره واقعه جنگ بالکان را افزایش دهم. خودم را مدیون خواهران و برادران بوسنیایی میدانم و تلاش میکنم صدای مظلومیت این عزیزان را با هنر گره بزنم و منتشر کنم. در بخش دیگری از این نشست، مریم برادران، نویسنده کتاب «ر» (زندگینامه شهید رسول حیدری، از شهدای ایرانی جنگ بوسنی)، نیز با نمایش ۱۱ تصویر از راهپیمایی مارشمیرا، ۱۱ روایت مستند و داستانگونه خود در ارتباط با این تصاویر را خواند.
لازم به ذکر است که نشست «۱۷ دقیقه حرف حساب» بنیاد شعر و ادبیات داستانی، روز یکشنبه اول مرداد با حضور نویسندگان و شاعران شرکتکننده در راهپیمایی «مارشمیرا» و تعدادی از اهل قلم و اندیشه در تالار جلال آلاحمد این بنیاد برگزار شد. کد خبر: 583