آهنگهای شاد و انرژی بخش جزء جدا نشدنی موزیک من هستند

اختصاصی تارنا- یک تماس ساده تلفنی آغاز یک آشنایی خوب بود.

اینکه نوازنده باشی یا خواننده به نظر شما فرقی می کند؟

اینکه مردمت را بشناسی و آنها را با همه گوشت و پوستت باور کنی چطور؟ چیزی که امروز در گفتگویم با نریمان یاد گرفتم این بود که شادی مردم می تواند دغدغه همیشگی باشد. نمی دانم نریمان را یک خواننده صِرف خطاب کنم یا یک نوازنده کار بلد یا شاید هم به زودی زود یه بازیگر موفق. هر چند فرقی هم نمی کند. در هر حالتی او خوب می داند که دارد چه می کند و پا به کجا می گذارد و چه حریم هایی را رعایت می کند. بحث داغ موسیقی و آلبوم، دغدغه خودش از اتفاقات پیش آمده، آرزوهایی که می داند به آنها می رسد،آرزوهای خوبش برای مردمش و.... همه حرف ها و نکته هایی بود که نریمان صادقانه و بی تعارف از آنها حرف زد. در لا به لای حرفایش به یک شگفتی رسیدم که از آن صحبت کرده، چیزی که برای اولین بار قرار است اتفاق بیفتد. گفت و گوی من با او به بهانه همه دلایلی که گفتم در نگاه شما رخنه کرده لطفاً این گفتگو را از دست ندهید.  

*از نحوه ورود و علاقه به دنیای موسیقی برایمان بگویید؟

- از نوجوانی شروع به نوازندگی با کیبورد و پیانو کردم. تا سن 22 سالگی در گروههای مختلف برای خوانندگان گوناگون کار تنظیم انجام می دادم و سرپرست ارکستر بودم . رشته تحصیلی ام هم نرم افزار و کامپیوتر بود. در سالهای 77-78 بود که ارشاد مجوز صدا می داد و من هم پس از تست صدا قبول شدم. مدتی بعد یک آلبوم به سبک راک جمع کردم که هیچ گاه منتشر نشد. از سال 82-81 شروع به فعالیت حرفه ای و ساخت ویدیو کلیپ کردم آلبوم اول منتشر شد و در مدت 6- 5 ماه ششصد و نود هزار نسخه فروخت که آمار بی سابقه ای در زمینه فروش آلبوم است. بعد از آن دو آلبوم به نام های &سلام& و &حیف من& به صورت اینترنتی منتشر شد که هر دو مجوز ارشاد داشت، اما من به خاطر ممنوع الفعالیتی نمی توانستم آنها را به صورت رسمی منتشر کنم. در سالهای 89 – 88 هم تک آهنگهایی را منتشر کردم. مدتی از فضای موسیقی دور بودم تا امروز که این آلبوم آخر به نام &خاطره ها& منتشر شد که مجموعه ای از بهترینهای این سال هاست.    

*ترانه هایتان را چگونه انتخاب می کنید؟

-مرحله آخر کار همیشه ترانه است و این به خاطر اعتمادی است که به آهنگسازان کارهایم دارم. آن ها پس از بررسی و کار روی ترانه ها در مرحله آخر کا را به من می‌سپرند که پس از گوش دادن به آنها بر اساس سیاست کاری که دارم از آن ها استفاده می کنم. اما با این حال به حس و حال خودم هم برمی گردد. اما خودم ترانه سرایی نمی کنم و بیشتر کار خوانندگی  و تنظیم کنندگی انجام می دهم،تنظیم همه قطعات آلبوم جدیدم را بهروز علیاری انجام داده،اما از ترانه سراهایم فعلا حرف نمی زنم تا زمان آلبوم جدید.  

*از فضای آلبوم بعدی که 4 – 3 ماه آینده به بازار می آید صحبت کنید؟

- به نظر من موزیک و ترانه باید دارای اتفاقات تازه باشد. من هیچ گاه در کارهایم از ترانه های غمگین و یا منفی استفاده نکرده و همیشه در پی ترویج عشق و محبت و شادمانی بودم. حتی قبل از دوران دوری هفت ساله ام از موسیقی هیچ گاه موسیقی غمگین از نریمان نشنیده اید. آهنگ های احساسی کار کردم اما منفی نه . چرا که معتقدم انرژی های منفی خیلی زودتر از انرژی های مثبت روی مخاطب تاثیر می گذارد . از نظر من همه باید خوشحال باشند.   cent   *این باعث یک نواختی و یک ریتم شدن کارهای شما نمی شود؟

چ- ابداً. به شهر تهران دقت کنید. بیشترین رنگی که در این شهر می بینید رنگ خاکستری است که آن هم به دلیل انرژی های منفی موجود در این شهر است. هر شهری ماهیت رنگی خاص خود را دارد. مثلاً شیراز سبز و نارنجی است و روحیه انسانهایی که در این شهر زندگی می کند بسیار شاداب است. اگر قرار باشد همه موسیقی خاص، ارزشی و یا نفرینی بخوانند روحیه شادابی مردم به کجا می رود؟ مردم جشن و عروسی و تولد ندارند؟ اگر کارهایی از جنس کارهای ما نباشد تکلیف این مراسم ها چه می‌شود؟ آهنگهای شاد و انرژی بخش جزء جدا نشدنی موزیک من هستند.   *برای کنسرت ها چه برنامه ای دارید و اینکه زمان شروع کنسرت ها چه زمانی است؟

- در تمام این سالها هر زمانی که به کنسرتی می رفتیم مطمئن بودم افرادی در این شهر حضور دارند که دوست دارند در این کنسرت حضور داشته باشد و توان خرید بلیط را ندارند. به همین دلیل یکی از کارهایی که برای کنسرت هایم در نظر دارم این است که از طریق خیریه هایی که در هر شهر وجود دارد، افراد نیازمند و علاقه مند به موسیقی را پیدا کنیم و در سانس‌های رایگان به اجرای برنامه بپردازیم که از کنسرت اول هم این طرح اجرا می شود. چرا که اعتقاد من بر این است که خوشحالی و شادی سهم همه است نه فقط کسانی که می توانند برای دیدن کنسرت پول خرج کنند. هر شهری بروم اولین اجرا مخصوص این افراد است.    

*سالهای 89 – 86 اوج سالهای ضربه خوردن به بدنه موسیقی ایران از طریق شبکه های ماهواره ای چون ایران موزیک، مهاجر  و... بود. این موضوع چقدر روی شما تاثیر داشت و تا چه حد شما را از لحاظ کاری عقب انداخت؟ -

من بیشتر از اینکه از این شبکه ها ضربه بخورم از دوستانم ضربه خوردم. ما نباید فراموش کنیم که این شبکه ها به صورت کاملاً مجاز فعالیت می‌کردند. از ابتدا مجاز بودند و پس از مدتی که این جواز باطل شد، هیچ کدام از ما که با این شبکه ها همکاری می کردیم از این موضوع اطلاع نداشتیم و همین موضوع باعث ادامه همکاری ما شد که در نهایت به ممنوع الکاری عده ای از اما انجامید. من نیز از سال 90 طی نامه ای که به همین شبکه ها فرستادم خواستار جلوگیری از پخش کلیپ هایم شدم اما تاثیر چندانی نداشت. با این وجود هیچ گاه ویدئوهای من نه مشکل اخلاقی، عرفی و نه حتی شرعی داشت. همیشه سالم ترین کلیپ ها را ساختم و متاسفانه مشکلات زیادی دامن گیر من شد. زمانی که شروع به ساخت کلیپ کردم مثل امروزه هیچ منع قانونی برای این کار وجود نداشت. با شبکه های قانونی همکاری کردم که بعدها غیر قانونی شد. نکته مهمی که باید در این مورد بگویم این است که موزیک ویدئو ویترین کار یک خواننده است چرا که صنعت مهمی در موسیقی دنیاست.   

  *برای آینده چه برنامه هایی دارید؟

- من معتقدم که از انسان‌ها تنها خاطره ها باقی می ماند. می خواهم طوری زندگی کنم و کاری کنم که سالها بعد از من برای کسانی هر چند با تعداد کم خاطره ای بماند که با شادی از آن یاد کنند. جدا از بحث خیریه ها که مطرح شد یکی دیگر از اهداف اصلی که برای آینده دارم این است که افرادی که برای دیدن این کنسرت ها به صورت رایگان می آیند ممکن است با دیدن این اجرا تلنگری در ذهنشان ایجاد شود و به دنبال آن  به موسیقی علاقه پیدا کنند و همان افراد به جای دادن ابزارهای الکترونیکی امروزی به دست فرزندانشان یک ساز یا هر چیز دیگری برای وی خریداری کند تا شاید این بچه روزی مسیر جهان را تغییر دهد. این زنجیره ای است که به راحتی گسترده می شود و قطعاً نتیجه بخش خواهد بود. خود من نیز همین گونه به موسیقی علاقه مند شدم. در خوانواده ای فرهنگی و اهل موسیقی بزرگ شدم و با دیدن سازها و شنیدن موزیک ها راه خود را پیدا کردم و ادامه دادم. امیدوارم از من و موسیقی من هم برای عده ای به عنوان تعیین هدف استفاده شود.  

*خیلی از خوانندگان ممنوع الکاری که مدت ها از فضای موسیقی دور بودند برای بازگشت به روزهای اوج و یا ورود به تلویزیون و کارهایی از این قبیل به اجرای قطعات ارزشی، سفارشی و از این دست روی می آورند. نریمان بعد از دوری هفت ساله از این فضا برای بازگشتن به روزهای خوب چه خواهد کرد؟

- هیچ چیز برای من با ارزش تر از اینکه عده ای را خوشحال کنم نیست. قطعه های سفارشی و ارزشی نمیخوانم مگر اینکه از دلم بر آمده باشد. درست مثل قطعه ای که برای یک فرزند شهید اجرا کردم و توانستم با این کار دل وی را شاد کنم. وقتی پای درد دل چنین افرادی نشستم آنقدر منقلب شدم که وقتی در مقابل پیانو قرار گرفتم شعر و ملودی به صورت کاملا  ناخودآگاه به ذهنم آمد و حاصل این همدلی قطعه ای شد که برای فرزندان شهید خواندم. بارها هم چنین پیشنهاداتی داشتم اما کاری که از ته قلبم نباشد را انجام نمی‌دهم. ورود به تلویزیون و دیده شدن نیز به این مسائل ارتباطی ندارد. یک اتفاق ویژه  برای هر کسی در زندگی اش رخ می‌دهد، اما دیر و زود دارد. من پس از هفت سال ممنوع الفعالیتی امروز برگشتم و به راحتی و با دعوت دوستان در برنامه های تلویزیونی چون خوشا شیراز و... شرکت کردم. امثال من تاوان زیادی دادیم و سال های زیادی را هدر دادیم تا عده کثیری امروز به راحتی و بدون هیچ مشکلی ویدئو کلیپ بسازند، در حوزه موسیقی نظر دهند و منتقد سرسخت امثال ما باشند. همیشه عده ای قربانی می‌شوند تا افرادی دیگر در اوج باشند. درست مثل کاری که شادمهر عقیلی با موسیقی پاپ ایران کرد و امثال من که بعدها قوانین و قانون گذاری ها با ما دچار آزمون و خطا شد. به هر حال این سال ها چه خوب و چه بد گذشت . ما هم با انرژی بازگشتیم تا گوشه ای از این کهکشان عظیم را همراهی کنیم.  

*فکر می‌کنید برای آلبوم خاطره ها چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

ما انشاا... آخر همین هفته مراسم امضای آلبوم را خواهیم داشت و نفس به نفس مردم کار را پیش میبریم که از همین جا نیز از مردم می‌خواهم در کنار ما در این جشن حضور داشته باشند تا با هم خاطره های خوشی را رقم بزنیم. فروش آلبوم هم تا به امروز با توجه به فاجعه ای چون دانلود و رعایت نشدن حق کپی رایت در ایران بسیار راضی کننده بود.   کد خبر: 101