طنین شعر "کوچ بنفشه‌ها" در المپیک پاریس

به گزارش خبرگزاری شعر ایران-تارنا: شعر همواره نقش‌های متفاوتی را برعهده گرفته و این بار در بازی های المپیک ۲۰۲۴ پاریس مدال آوران کاروان ایران را همراهی کرده است؛ بهتر است بگوییم ظهور شعر نو در این دوره و تریبون گرفتن آن در ترانه ها با اقبال خوبی رو برو بوده است.

شعر «کوچ بنفشه‌ها» از محمدرضا شفیعی کدکنی نیز از نمونه های شعری معاصر است که  در ذهن مردم حک شده است به ویژه زمانی که فرهاد مهراد آن را در قالب ترانه‌ البته با برخی تغییرات در آلبوم «خواب در بیداری» اجرا کرد.آنچه این شعر را متمایز می‌کند برانگیختن عواطف و حس ملی‌گرایی است که در خون ایرانی همواره جاری و ساری است.

از نظر شکل شعر این شعر از دو پاره یا بند تشکیل شده است. 

بند اول: 

در روزهای آخرِ اسفند

کوچ بنفشه های مهاجر

زیباست.

در نیمروز روشن اسفند

وقتی بنفشه‌ها را،

از سایه های سرد

در اطلس شمیمِ بهاران

با خاک و ریشه،

میهن سیّارشان ــ

در جعبه‌های کوچک چوبی

در گوشه‌ی خیابان، می‌آورند

جوی هزار زمزمه در من

می‌جوشد:

که در اینجا با سطر «جوی هزار زمزمه در من می‌جوشد» پایان می‌گیرد، و بند دوم، با «ای کاش» آغاز می‌شود:

ای کاش،

ای کاش آدمی وطنش را

مثل بنفشه ها

(در جعبه های خاک)

یکروز می‌توانست

همراه خویشتن ببرد

هر کجا که خواست

در روشنای باران

در آفتابِ پاک.

شاعر در این دو بند،‌  یکی بهارینه که با آمدن اسفند گویا بنفشه‌ها در سبدهای چوبین  کوچ کرده‌اند و دیگری کوچ از وطن و آرزوی اینکه  کاش می‌شد وطن را مانند بنفشه ها در همان جعبه چوبین همیشه همراه داشت را در دو فضا تصویر سازی کرده است. این دو بند هم متفاوت اند و هم گره خورده بهم هستند. از اینها که بگذریم خواندن شعر کوچ بنفشه‌ها این روزها با دیدن تصاویری از پیکار ناهید کیانی نماینده ایران و کیمیا علیزاده دختر ایران و نماینده بلغارستان برای قهرمانی تکواندو در المپیک بغض را در گلو نشاند.

اتمام خبر/