انحطاط هنری مسعود کیمیایی به دلیل جدایی از ادبیات بود

به گزارش خبرگزاری شعر ایران-تارنا: مصطفی فعله گری نویسنده و منتقد در میانه بحث و گفتگوی مفصل خود با حامد صلاحی فعال رسانه ای در ایستگاه رسانه ای تارنا در روز پایانی سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، در بسط این موضوع که کارگردانان و فیلم نامه نویسان مولف ایرانی که از ادبیات شناخت خوبی داشتند و دارند و چه تاثیری بر پیشرفت سینمای ایران داشتند، گریزی هم به آثار و پیشینه کاری مسعود کیمیایی کارگردان مولف در قبل و بعد انقلاب زد.

مصطفی فعله گری نقدی کوتاه بر آثار اخیر این سینماگر بیان کرد و افزود :

همچنان اعتقاد من بر این است که ما خلاء بسیار هولناکی بین شعر و ادبیات با سینما داریم. یعنی ما هرچقدر هم که لی لی به لای لای این عزیزان سینماگر که کارهایی در زمینه ساختند بگذاریم که آفرین شما این اثر را ساختید و شما چقدر کار خوبی انجام دادید، این شکاف پر نمی شود. متاسفانه حتی کارگردان های درجه یک ما ارتباط  با ادبیات را به طور کامل قطع کردند.

مسعود کیمیایی از بنیان گذاران موج نوی سینمای ایران دو دوره متفاوت کاری در ساخت آثار سینمایی دارد. دوره نخست آن دوره ایست که ارتباط مستقیم با ادبیات دارد و  در سینمای خود برای ادبیات احترام قائل است و در دوره دوم ساخت آثار خودش، کاملا از ادبیات روی برمی گرداند و در فیلم های دوره اخیر شروع می کند به واگویه های درونی و من گرایانه خودش، که اینجاست که انحطاط هنری مسعود کیمیایی آغاز می شود و حتی گارد می گیرد و مقاومت می کند در مقابل این تذکر که اثری مانند فیلم گوزن ها را از بعضی آثار ادبیات معاصر ایران اقتباس کرده است. در صورتیکه کاملا هویداست که مسعود کیمیایی فیلم گوزن ها را از یک اثر ادبی داخلی برگرفته است، اما ایشان انکار می کند.

این فرد گرایی و مقاومت و عدم توجه به اندیشه و کیهان فکری ادبیات باعث می شود که سینمای ایران دچار انقطاع های پیاپی شود. به طور مثال یک کارگردانی یک فیلم خوب به طور تصادفی و غیر تصادفی می سازد و وارد دنیای سینما می شود و این فرد شروع می کند به زیراکس گرفتن از همان فیلم موفق اول خودش و نمونه های بسیاری هم می توانیم بیاوریم. در حالیکه سینماگر باید متکی بر فلسفه، فرهنگ بومی و ادبیات کلاسیک خود و جهان باشد.

اتمام خبر/