در هر ملتی، رسوم و سنتهایی وجود دارد که از گذشته تاکنون اهمیت و احترام آنها حفظ شده است. از جمله این مناسبتها در تقویم ایران باستان، جشن سپندارمذگان یا اسفندارمذ به ویژه مورد توجه قرار میگیرد، که نمایانگر ارزشها و فرهنگ باستانی این سرزمین است.
ارائه مانیفست میتواند نقش مهمی در راهبری نوعی ادبی و ارائه چشماندازی برای آینده داشته باشد. در این حوزه، شعر ساحت گرا به عنوان یکی از رویههایی که به لحاظ شرایط فعلی، فرار از برچسبهای معمول نویسندگی را امتیاز میدهد، مورد بررسی و توجه قرار میگیرد.
بدر شاکر السیاب ، شاعر و مترجم و مبارز عراقی، در روز ۲۴ دسامبر ۱۹۲۶ در روستای جیکور در جنوب شرقی بصره عراق چشم به دنیا گشود. او در بغداد به تحصیل پرداخت و دارای گرایشهای مارکسیستی بود. معمولاً وی را همردیف با نازک الملائکه و عبدالوهاب البیاتی از بنیانگذاران شعر نو و آزاد عربی میدانند.
به بهانه درگذشت حضرت شاعر احمد رضا احمدی فقید فقدان احمدرضا احمدی نه صرفا برای ادبیات، بلکه برای فرهنگ و هنر ایران یک ضایعه عمیق است چراکه مثل او شدن به اندازه یک زندگی هزینه دادن می خواهد! از این روست که شاعران بزرگ معاصر ما در ستایش و سوگ احمدرضا احمدی زیبا سرودن و در مساحت عاطفه قلم فرسایی کردند.
در واقع این مشروطه بود که در آستانه ی انقلاب خود موجبات این دگردیسی را فراهم آوری می کرد و می کوشید همه چیز را به سود خود و برای تقویت خود دستکاری کند تا در هنگامه ی رها کردن توان ارتجاعی خود ، اتفاقی هر چه بزرگتر و اساسی تر در کشور ایجاد کند و شعر هم گزینه ای بود که می توانست و باید به دشنه ای علیه جبهه ی مقابل مشروطه تبدیل می شد.